[عبد صالح را مشيّت از خداست‌]

849-

اشاره به خبرى است كه در ذيل شماره (844) مذكور افتاد.

[ «كژ روى، جفّ القلم، كژ آيدت»]

850-

از روايت مذكور در ذيل شماره (246) مقتبس است.

[ص 176 احاديث مثنوى‌]

[از تصدّق ذرهّ‌اى كوهى شود]

851-

ظاهراً اشاره بدين خبر است:

مَن تَصَدَّقَ بعَدل تَمرَة من كَسب طَيِّبٍ وَ لَا يَقبَلُ اللَّهُ الَّا الطَّيِّبَ فَانَّ اللَّهَ يَتَقَبَّلُهَا بيَمينه ثُمَّ يُرَبِّيهَا لصَاحبه كَمَا يُرَبِّى أَحَدُكُم فَلُوَّهُ حَتى تَكُونَ مثلَ الجَبَل‌[1].

بخارى، ج 2، ص 128 [ص 176 احاديث مثنوى‌]

[ «آن وفا را هم وفا، جفّ القلم»]

852-

[1] - هر كس يك لنگه خرما صدقه دهد- به شرط آن كه از كسب حلال باشد، چون فقط حلال مقبول حق است- خداوند آن را به شايستگى مى‌پذيرد و براى صاحبش آن را چند برابر مى‌كند. مانند كسى كه كره اسبى را به مدد تربيت صحيح تبديل به جثه‌اى كوه پيكر كند.