يَدَيه مَا شئتَ كَانَ وَ مَا لَم تَشَألَم يَكُن‌[1].

مستدرك حاكم، ج 1، ص 516، مسند احمد، ج 5، ص 191 و بدين صورت:

مَا شَاءَ اللَّهُ كَانَ وَ مَا لَم يَشَأ لَم يَكُن‌

- نيز در عناوين مثنوى و شرح تعرف، ج 1، ص 3، آمده است.

[ص 174 احاديث مثنوى‌]

[آنچه را حق خواست آن خواهد شدن‌]

845-

به ذيل شماره (844) رجوع كنيد.

[ص 174 احاديث مثنوى‌]

[هم ملك هم ديو مشتاق تواند!]

846-

اشاره است به حديثى كه در ذيل شماره (494) ذكر شد و نيز رجوع كنيد به:

احياء العلوم، ج 3، ص 21.

[ص 174 احاديث مثنوى‌]

[هست از گبران بَتَر، اهل قَدَر]

847-

[1] - زيد بن ثابت نقل كرده است كه رسول خدا6 دعايى را به او تعليم فرمود و متعهدش كرد كه آن دعا را هر روز به اتفاق خانواده‌اش بخواند. آن گاه فرمود هر صبح كه مى‌شود اين چنين دعا كن: خدايا، تو را اجابت مى‌كنم و از تو سعادت مى‌طلبم. آنچه خير است در برابر توست، از توست، و به سوى توست. خدايا، آنچه گفتم يا نذر كردم يا سوگند خوردم همه به مشيت تو تعلق دارد. آنچه بخواهى همان مى‌شود و جز معيشت تو چيزى تحقق نمى‌يابد.