مقتبس است از مضمون حديث ذيل:

اعْقلْهَا وَ تَوَكَّلْ‌[1].

[1] جامع صغير، ج 1، ص 46 و احياء العلوم، ج 4، ص 199 و رساله قشيريّه، ص 76 و تلبيس ابليس، ص 279.

و با عبارت «قَيِّدْ وَ تَوَكَّلْ» جامع صغير، ج 2، ص 87 و كنوز الحقائق، ص 92. و از سخنان جعفر بن محمد 7 است:

لَا تَدَعْ طَلَبَ الرِّزْق منْ حلِّه وَ اعْقلْ رَاحلَتَكَ وَ تَوَكَّلْ‌[2]. [2]

مستدرك، ج 2، ص 415 [ص 10 احاديث مثنوى‌]

[ «رمز الكاسب حبيب الله شنو»]

71-

الْكَاسبُ حَبيبُ اللَّه حديث است به گفته يوسف بن احمد مولوى. و مَثَل است مطابق شرح بحر العلوم. و ظاهراً همين قول اخير درست‌تر است. و اگر حديث باشد بنده هنوز مأخذ آن را نيافته‌ام.

[ص 365 شرح مثنوى‌]

[ريشه كسب است از ضعف يقين‌]

72-

... توكّل مبتنى است بر قوّت يقين و وثوق به ضمانت حق تعالى و كسب براى كسى است كه از قوّت يقين برخوردار نباشد. التَّوَكُّلُ مَقَامٌ مَفْهُومٌ وَ لكنْ يَسْتَدْعى قُوَّةَ الْقَلْب وَ قُوَّةَ الْيَقين‌[3]. (احياء العلوم ج 4 ص 263) مولانا در اين بيت به عقيده اين دسته اشاره فرموده است.

[ص 365 شرح مثنوى‌]

______________________________ [1] إرشاد القلوب ديلمى ج 1 ص 121 باب 35

[2]

لَا تَدَعْ طَلَبَ الرِّزْق منْ حلِّه فَإنَّهُ عَوْنٌ لَكَ عَلَى دينكَ وَ اعْقلْ رَاحلَتَكَ وَ تَوَكَّلْ (2).

وسائل الشيعة ج 17 ص 34 باب 7 (1) كسب روزى را از راه حلالش رها نكن كه براستى تو را بر دينت يارى كند. و شترت را ببند سپس به خدا توكل كن.

[1] - آن را( شترت) ببند سپس به خدا توكل كن.

[2] - كسب روزى را از راه حلالش رها نكن و شترت را ببند سپس به خدا توكل كن.

[3] - مقام توكل قابل فهم است امّا لازمه‌اش داشتن قوّت قلب و يقين است.