[بى‌نياز آن كس بُوَد كاو بى‌هواس‌]

681-

مقتبس است از مضمون اين خبر:

لَيسَ الغنَى عَن كَثرَة العَرَض وَ لكنَّ الغنىَ غنَى النَّفس.

كه در ذيل شماره (527) توان ديد.

[ص 136 احاديث مثنوى‌]

[بى‌غم آن كس شد كه غمّ دين گزيد]

682-

ناظر است به مضمون اين حديث:

مَن جَعَلَ الهُمُومَ هَمًّا وَاحداً كَفَاهُ اللَّهُ هَمَّ دُنيَاهُ وَ مَن تَشَعَّبَت به الهُمُومُ لَمْ يُبَال اللَّهُ فى أَىِّ أَوديَة الدُّنيَا هَلَكَ‌[1].

مستدرك حاكم، ج 2، 443 [ص 136 احاديث مثنوى‌]

[در نكاح زن مجو مال و جمال‌]

683-

مستفاد است از حديث ذيل.

مَنْ نَكَحَ الْمَرْأَةَ لمَالهَا وَ جَمَالهَا حُرمَ جَمَالهَا وَ مَالَهَا وَ مَنْ نَكَحَهَا لدينهَا رَزَقَةُ اللَّهُ مَالَهَا وَ جَمَالَهَا[2].

احياء العلوم، ج 2، ص 26 [ص 136 احاديث مثنوى‌]

[1] - كسى كه تمام همّ و غم خود را( براى دين) يك جا به كار گيرد از حمايت خداوند در رفع غمهاى دنيايش برخوردار مى‌شود. اما آن كسى كه همّ و غم دنيا او را( از پرداختن به دين) دور كند در دنيا به هر مهلكه‌اى مى‌افتد. و از خداوند كمترين حمايت و توجهى نخواهد داشت.

[2] - كسى كه زنى را به انگيزه مال و جمالش به همسرى برگزيند نه از مالش بهره‌مند مى‌شود و نه از جمالش. اما كسى كه به انگيزه ديندار بودن زن با او ازدواج كند خداوند از مال و جمال آن زن برخوردارش مى‌سازد.