[نور حق دلها ز دنيا بگسلد]

679-

مقصود روايت ذيل است:

إذَا دَخَلَ النُّورُ القَلبَ انشَرَحَ وَ انْفَسَحَ قيلَ وَ مَا عَلَامَةُ ذَلكَ قَالَ التَّجَافى عَن دَار الغُرُور وَ الإنابَةُ إلى دَار الخُلُود وَ الاستعدَادُ للمَوت قَبلَ نُزُوله‌[1].

شرح تعرف، ج 1، ص 63، ج 3، ص 46، احياء العلوم، ج 1، ص 58 با تفاوت مختصر، اتحاف السادة المتقين، ج 1، ص 424- 425 كه بحث مفصلى در باره سند اين روايت كرده است.

[ص 135 احاديث مثنوى‌]

[راز و سرِّ هر پدر فرزند اوست‌]

680-

مقصود اين حديث است:

الوَلَدُ سرُّ أَبيه‌[2].

كه مؤلف اللؤلؤ المرصوع (ص 99) در باره آن چنين مى‌گويد:

قَالَ السَّخَاوىُّ كَالزَّركَشىِّ لَا اصلَ لَهُ‌[3].

[ص 135 احاديث مثنوى‌]

[1] -( پيامبر فرمود:) دلى كه در آن نور( الهى) داخل شود گستردگى و وسعت مى‌يابد. پرسيدند نشانه آن چيست؟ فرمود آرام نگرفتن در دنيا- كه خانه غرور است- و باز گشتن به سوى آخرت- كه خانه ابدى است- و نيز آماده شدن براى مردن قبل از فرا رسيدن آن.

[2] - فرزند سرّ پدر خويش است.

[3] -( سخاوى مانند زركشى، اين روايت را اصيل ندانسته است.)