[ «نَفس تو هر دم برآرد صد شرار»/ با وضو كن آتش خشمت خموش‌]

461-

به گفته يوسف بن احمد مولوى مرتبط است به مضمون اين خبر كه در جامع صغير، ج 1، ص 82 مى‌توان ديد:

إنَّ الْغَضَبَ منَ الشَّيطَان وَ إنَّ الشَّيطَانَ خُلقَ منَ النَّار وَ إنَّمَا يُطفئُ النَّارَ الْمَاءُ فَإذَا غَضبَ أَحَدُكُم فَلْيَتَوَضَّأْ[1].

[1] المنهج القوى، ج 3، ص 332 [ص 88 احاديث مثنوى‌]

[ريگها شد آرد از بهر خليل/ بهر موسى پشم بز گردد حرير]

462-

مأخذ آن روايت ذيل است:

وَ قَد قيلَ سَمَّاهُ اللَّهُ (اى ابرَاهيمَ) خَليلًا من اجل انَّهُ اصَابَ اهلَ نَاحيَته جَدَبٌ فَارتَحَلَ الَى خَليلٍ لَهُ من اهل المُوصل وَ قَالَ بَعضُهُم من اهلَ مصرَ فى امتيَاز طَعَام لَاهله من قَبله فَلَم يُصب عندَهُ حَاجَتَهُ فَلَمَّا قَرُبَ من اهله مَرَّ بمَفَازَة ذَاتَ رَملٍ فَقَالَ لَو مَلَأتُ غَرَائرى من هَذَا الرَّمل لئَلَّا اغَمَّ اهلى برُجُوعى الَيهم بغَير مريَةٍ (مَيرَةٍ- ظ) وَ ليَظُنُّوا انِّى قَد آتَيتُهُم‌

______________________________ [1] بحار الأنوار ج 70 ص 272

[1] - غضب( انسان) از شيطان نشأت مى‌گيرد و شيطان آفريده شده از آتش است.

بنا بر اين همان طورى كه آب آتش را خاموش مى‌كند، وقتى فردى از شما غضبناك شد فورا وضو بگيرد( تا بدين وسيله آتش غضبش خاموش گردد.)