مستدرك الوسائل ج 1 ص 419 باب 59 و بحار الأنوار ج 87 ص 343 باب 10
و مسند احمد، ج 3، ص 128، 199، و در خصال ص 165 ح 218 و جامع صغير، ج 1، ص 145 با
تعبير: حُبِّبَ إلَىَّ من دُنيَاكُم.
حُبِّبَ إلَىَّ من الدُّنيَا ثَلَاثُ النِّسَاءُ وَ الطِّيبُ وَ
قُرَّةُ عَيني في الصَّلَاة (2).
وسائل الشيعة ج 2 ص 143 باب 89 و بحار الأنوار ج 73 ص 141 و احياء العلوم،
ج 2، ص 21 [ص 68 احاديث مثنوى]
(رسول خدا 6 فرمود: روشنى چشم من در نماز
نهاده شده است و همواره مىفرمود: اى بلال (با اذان گفتنت) به ما آرامش بده)
بحارالأنوار ج 79 ص 193 باب 1- فضل الصلاة و عقاب تاركها.
يَا بلَالُ ارحْنَا بالصَّلَاة (3).
مسند احمد، ج 5، ص 364 و 371 و با لفظ:
قُمْ يَا بلَالُ فَارحْنَا بالصَّلاة
(4). و نيز:
كانَ يَقُولُ يَا بَلَالُ رَوِّحْنَا
(5). و همچنين:
يَا بلالُ اقم الصَّلَاةَ ارحْنَا بهَا
(6). در كنوز الحقائق، ص 91 و 106 و 169 مذكور است. [ص 21 احاديث
مثنوى] (1) زنان و بوى خوش مورد علاقه منند و روشنايى چشمم در نماز است.
(2) من از دنياى شما به سه چيز علاقه دارم: بوى خوش، زنان و
روشنايى چشم من در نماز است.
(3) اى بلال با (ترتيب دادن) نماز، به ما آرامش ده.
(4) اى بلال برخيز (و اذان بگو) تا با ورود در نماز آرامش يابيم.
(5) [پيامبر] مىفرمود اى بلال (با ترتيب دادن نماز) به ما آرامش
ده.
(6) اى بلال نماز را بر پا دار تا بدين وسيله آرامش يابيم.
[2] اشاره به حديث ذيل است:
قَالَ رَسُولُ اللَّه 6 و سلم الْحَربُ خُدعَةٌ.
من لا يحضره الفقيه ج 4، ص 378، ح 5794 و مسلم، ج 5، ص 143
الجعفريات ص 170 و مستدرك الوسائل ج 9 ص 94 ح 10316 و جامع صغير، ج
2، ص 91 و با تفاوت در عبارت- احياء العلوم، ج 2، ص 138 و ج 3، ص 97. [ص 87 احاديث
مثنوى]
[1] - از ابو هريره نقل شده كه پيامبر خدا6 فرمود
لازمه جنگ فريفتن و اغفال دشمن است.
[2] - دروغ آدمى تماماً عليه او به ثبت مىرسد مگر در
سه مورد: ا- وقتى كه در برخورد با دشمن باشد- كه لازمه جنگ، فريفتن و اغفال دشمن
است- 2- وقتى كه براى جلب رضايت همسرش باشد. 3- وقتى كه براى اصلاح بين دو نفر
باشد.
[3] - همه امت من- هر چند گنه كار باشند- مورد عفو
خداوند قرار مىگيرند به جز افشا كننده گناه. آن كسى كه عملى را در شب مرتكب شده و
خداوند عملش را پوشانده است. ولى صبح كه فرا مىرسد به اين و آن خطاب مىكند و
مىگويد من شب گذشته چنين و چنان كردم. او با اين كارش از ستّاريّت خداى- عزّ و
جلّ- محروم مىگردد.