الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَنْ رَحِمَ».[1] و امروز در برابر فرمان خدا هيچ نگاه دارنده‌اى نيست مگر كسى كه خدا بر او رحم كند و همچنين اين آيه: «وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ»[2] و تنها نسل او را باقى گذاشتيم.

ايشان همچنين افزوده است: از شواهد قرآنى جهان شمول بودن طوفان، دستورى است كه به نوح داده شد كه از هر نوع جاندارى دو نمونه با خود در كشتى بردارد و اين دستور در دو جا ذكر شده؛[3] روشن است كه اگر اين طوفان فقط در منطقه وى (سرزمين عراق بنابر مشهور) روى داده بود نيازى به اين دستور نبود،[4] زيرا با وجود نمونه‌هاى پراكنده از گونه‌هاى مختلف جانداران در گوشه و كنار كره زمين ديگر خطر انقراض نسل آنان وجود نداشت.

بقاياى طبيعى‌

اما بقاياى فسيل‌ها و سنگواره‌هاى جانوران آبزى و خاكسترهاى ديده شده بر فراز قلل برخى كوهها نمى‌تواند شاهد فراروى آب تا سطح آن قله‌ها باشد، زيرا فرا روى آب در مدت چند روز كوتاه براى پديدآمدن اين بقايا بسنده نيست، بلكه به احتمال قوى اينها رسوباتى بوده كه روزى در عمق دريا يا ساحل آن بوده اما تغييرات ژئولوژى و رانش‌هاى پديد آمده در پوسته زمين براثر زلزله و ديگر حوادث باعث جابجايى و دگرگونى چهره زمين شده. در نتيجه برخى از اجسام پست در ارتفاعات قرار گرفته و برخى از قسمتهاى مرتفع نشست كرده است، همچنين به دليل گسل‌هايى كه در سطح زمين پديد آمده بويژه در دوره‌هاى اول زمين‌شناسى و بر اثر كاهش دماى سطح كره زمين.

شيخ محمّد عبده مى‌نويسد: وجود صدف‌ها و سنگواره‌هاى جانوران دريايى بر فراز كوه‌ها دليل آن نيست كه اثر طوفان باشد بلكه بيشتر احتمال مى‌رود كه به دليل‌

[1] . هود/ 43.

[2] . صافات/ 77.

[3] . ر. ك، سوره هود/ 40 و مؤمنون/ 27.

[4] . ر. ك: تفسير الميزان، ج 10، ص 272 و 274. دكتر محمّد صادقى نيز در تفسير الفرقان( 12/ 316- 317) با ايشان هم عقيده است.