ناقه صالح‌

ناقه صالح در قرآن كريم چنين توصيف شده است كه وقتى قوم صالح پيامبر براى درستى نبوت وى درخواست معجزه كردند، اين ناقه نشانه صدق رسالت وى شد:

«قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً»[1]. پس ثمود اين امر خارق العاده را درخواست كردند و خداوند نيز در پاسخ دعاى صالح، معجزه‌اش را به صورت اين ناقه نماياند. قرآن شرح بيشترى در اين باره ياد نمى‌كند، به جز آنكه «بيّنه‌اى» از سوى خدا و «ناقة اللَّه» معجز بود.

سيد قطب مى‌نويسد: از اين نسبت در مى‌يابيم كه ناقه‌اى غير عادى بوده و به شيوه‌اى غير طبيعى پديد آمده است؛ به طورى كه بيّنه و نشانه‌اى روشن از جانب پروردگار قلمداد مى‌شده است و مناسبت داشت كه به او نسبت داده شود و نشانه راستى پيامبر خدا شود. و ما جز آنچه در اين منبع آسمانى آمده است، چيزى بر اين قضيّه نمى‌افزاييم.

وى‌مى‌گويد: ما درتوصيف‌ناقه آن‌طور كه مفسّران‌گذشته غرقه گشته‌اند، خود را گرفتار نمى‌سازيم؛ زيرا مدرك صحيحى كه بتوان بر آن اعتماد كرد، در اختيار نداريم.

پس‌به‌همين بسنده‌مى‌كنيم‌كه مطابق خواست‌ثمود، پديده‌اى فراطبيعى بوده‌است.[2]

البته در قرآن به بعد ديگرى از استثنايى بودن آن اشاره شده است كه تقسيم آب ميان ناقه و قوم باشد: «إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ»[3]، «قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ، وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ»[4].

[1] . اعراف/ 73. درخواست معجزه از سوى قوم ثمود در سوره شعرا آيات 153 و 154 مطرح شده است:« قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنْ الصَّادِقِينَ»؛ گفتند: تو از افسون شدگانى. تو جز بشرى مانند ما نيستى. اگر راست مى‌گويى، معجزه‌اى بياور.

[2] . بنگريد به: في ظلال القرآن، 3/ 1313 و 5/ 2612.

[3] . قمر/ 27- 28:« ما براى آزمايش آنان، ماده شتر را فرستاديم و( به صالح گفتيم) مراقب آنان باش وشكيبايى كن و به آنان خبر ده كه آب ميانشان بخش شده است. هر كدام را آب به نوبت خواهد بود».

[4] . شعراء/ 155- 156:« گفت كه اين ماده شترى است كه نوبتى آب او راست و روزى معين نوبت آب شماست و به آن گزندى مرسانيد كه عذابِ روزى هولناك شما را فرا مى‌گيرد».