طبيعى نهفته در طبيعت اشياء همين مبنا را برگزيده‌اند. سيد قطب مى‌گويد: حسد نوعى انفعال روانى است در برابر نعمتى كه خداوند به يك شخص داده و آروزى زوال آن را مى‌كند؛ چه آنكه شخص حسود تلاشى از سر كينه و خشم در جهت زوال آن نعمت به كار بندد يا اينكه به همان آرزو كردن بسنده كند.

پس مى‌افزايد: ما ناگزيريم در انكار شديد اسرار نهفته جهان وجود و روان انسان و درون او اندكى احتياط كنيم. اتفاقات بسيارى در اثر اين اسرار پديد مى‌آيد كه هنوز دليل آنها را در نيافته‌ايم؛ از باب مثال، تله پاتى و هيپنوتيزم، كه امروزه آزمايشهاى بسيارى بر روى آن صورت مى‌گيرد، اما چند و چون آن را كشف نكرده؛ و اسرار ناشناخته بسيارى از اين دست فراوانند.

وقتى شخص حسود، انفعال روانى خاصّ خود را به سمت كسى متوجه مى‌سازد، نمى‌توانيم تأثير آن را تنها به دليل اينكه دانش و ابزار كشف، چند و چون اين تأثير را در اختيار ما نگذاشته، انكار كنيم زيرا ما جز اطلاعات ناچيزى در اين مقوله نداريم كه آن هم به طور اتفاقى به دست آمده. بنابراين از شرّ آن بايد به خدا پناه برد.[1]

آيا قرآن از شعر جاهلى تأثير پذيرفته است‌

از طرفه سخنان در اين باب، انگاره يكى از خاورشناسان بيگانه است كه پنداشته برخى از تعبيرات قرآن، اقتباسى از اشعار جاهلى است!

دكتر زينكلرتاس‌دايل نويسنده كتاب «مصادر الاسلام» شبهات منتقدان قرآن را در اين زمينه گزارش مى‌كند و از جمله ابيات زير را ذكر مى‌كند:

[1] . في ظلال القرآن، 8/ 710- 711، جزء 30، صفحه 292 و 293.

[2] . اقتباس از آيه 1 قمر.

[3] . اقتباس از آيه 29 قمر.