كهولت يعنى گذر از سى سالگى‌

راغب اصفهانى مى‌گويد: «كهل» آن است كه خطوط پيرى در چهره او پيدا شده باشد؛[1] يعنى موهاى او سپيد و سياه گشته سالهاى جوانى را پشت سر نهاده پا به سالهاى پيرى گذاشته باشد.

معروف است كه مسيح عليه السلام نيز در سى سالگى به سوى مردم مبعوث شد[2] و سه سال بعد به سوى آسمان بالا رفت؛ اما جوانى تا سى سال است و پس از آن تا چهل سالگى‌ميانسالى‌است. جوهرى‌در صحاح مى‌نويسد: مرد كهل، كسى است‌كه ازسى سالگى گذشته‌باشد و موى او سپيد و سياه باشد. ابن اثير نيز در نهايه مى‌نويسد: مرد كهل آن است‌كه ميان سى تا چهل‌سال داشته‌باشد. اين دهه را سالهاى كهولت نامند.

از سخن اهل لغت چنان بر مى‌آيد كه كهولت سنّى است كه قواى انسان در آن تجميع يافته به بيشترين ميزان توان خود دست مى‌يابد و اين در دهه چهارم عمر انسان است.

ابن فارس مى‌گويد: ريشه «ك ه ل» قوّت و تمامت خلقت است و كاهل از اين ريشه است كه به معناى ميان دو شانه است زيرا مركز ثقل قدرت آدمى است، و به مرد يا زنى كه موى او سپيد و سياه گرديده كهل و كهله گفته مى‌شود.[3] ابو منصور ثعالبى نيز گفته است؛ وقتى موى صورت مرد پُر شد و به پايان جوانى رسيد به او مجتمع گويند.[4]

بشارت قدوم پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله‌

«وَ إِذْ قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ».[5]

و هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت: اى فرزندان اسرائيل من فرستاده خدا به سوى شما هستم. تورات را كه پيش از من بوده تصديق مى‌كنم و به فرستاده‌اى كه پس از من مى‌آيد و نام او احمد است بشارتگرم.

[1] . مفردات راغب اصفهانى، ماده« كهل».

[2] . آلاء الرحمان بلاغى، 1/ 284.

[3] . معجم مقابيس اللغه ابن فارس، 5/ 144.

[4] . فقه اللغه و سر العربيه ثعالبى، صفحه 111.

[5] . صف/ 6.