وجود چنين بشارتى در ميان بشارتهاى مسيح را به استناد اينكه در انجيلها نيست انكار كرده‌اند!!

اما اين مژده در ميان بشارتهاى مسيح عليه السلام هست، جز آن كه اينان در ترجمه‌ها به گونه‌اى آن را تحريف كرده‌اند.

بشارت آمدن سرور ما حضرت محمد صلى الله عليه و آله در وصاياى مسيح عليه السلام به حواريّين و پيروانش با تعبيرى آمده كه به معناى «بسيار ستاينده» است كه با واژه «احمد» كه كلمه وصف تفضيلى است تطبيق مى‌كند.

زبانى كه مسيح با آن اين بشارت را داده زبان عبرى است و زبان انجيل يوحنّا كه اين بشارت را نقل كرده نيز عبرى است، اما پس از آن به زبان يونانى ترجمه شده كه مشخص نيست توسط چه كسى و براى چه به يونانى. سپس اصل آن گم شده و اثرى از آن تاكنون ديده نشده.

ترجمه‌هاى موجود انجيل يوحنا نيز از نسخه‌هاى يونانى ترجمه شده و بشارتى كه در آن است با تعبير «بيركلوطوس» است كه معناى آن «كسى كه بسيار ستوده است» مى‌باشد.

اما مسيحيان كلمه را به صورت «بارا كلى طوس» تغيير داده‌اند تا به معناى بشارت داده شده يا تسليت داده شده باشد[1] چنان كه اين واژه باتعريب به شكل كلمه معروف «فارقليطا» درآمده است.

استاد نجّار مى‌نويسد: در سالهاى 1893 و 1894 ميلادى دانشجوى سال اول دارالعلوم بودم، در كنار من- در كلاس درس زبان عربى- دانشمند بزرگ دكتر «كارلو نلينو» مستشرق ايتاليايى مى‌نشست كه به سفارش دولت ايتاليا در آن درس شركت‌

[1] . در باب پانزدهم انجيل يوحنا، شماره 26 و 27 آمده است:« ليكن چون تسلّى دهنده كه او را از جانب پدرنزد شما مى‌فرستم آيد يعنى روح راستى كه از پدر صادر مى‌گردد او بر من شهادت خواهد داد. و شما نيز شهادت خواهيد داد، زيرا كه از ابتدا با من بوده‌ايد».

در باب شانزدهم شماره 7 نيز آمده:« و من به شما راست مى‌گويم كه رفتن من براى شما مفيد است زيرا اگر نروم تسلى دهنده نزد شما نخواهد آمد، اما اگر بروم او را نزد شما مى‌فرستم». در ترجمه فارسى عهد جديد بجاى تسليت داده شده« تسليت دهنده» آمده است.