از ويژگى‌هاى اين تفسير مى‌توان به توجه كردن به مشكلات مسلمانان، بررسى علل عقب‌ماندگى جامعه اسلامى، امكان ساخت جامعه‌اى قوى، برخورد درست علمى با زندگى، برخورد با دشمنان و پاسخگويى به تهاجمات فكرى استعمارگران اشاره كرد.

ب- محاسن التأويل: جمال‌الدين ابوالفرج محمد بن محمد معروف به قاسمى (م 1332 ق) معتقد است قرآن در بردارنده اسرار علوم كائنات است و طبق همين اعتقاد تفسير خود را تأليف نمود.

ج- تفسير مراغى: تفسير احمد مصطفى مراغى (م 1371 ق) از جامع‌ترين تفاسير معاصر است و سبك و طريقه نقل مطالب و نظم مباحث آن متناسب با نيازهاى زمان است. توجه به اسرار تشريع و فلسفه احكام از امتيازات اين تفسير است. وى مشكلات جوامع و علل انحطاط دولت‌هاى اسلامى را با استناد به آيات قرآن بيان مى‌كند و براى توافق علم و قرآن كوشش نموده است.

د- فى ظلال القرآن: اين اثر تأليف سيد بن قطب (م 1386 ق) است. اين تفسير از بهترين تفاسير ادبى- اجتماعى است كه با هدف احياى نهضت اصيل اسلامى به نگارش درآمده است.

ه-- الميزان فى تفسير القرآن: الميزان تفسيرى جامع و در بردارنده مباحث نظرى و تحليلى است كه توسط سيد محمدحسين طباطبايى (م 1402 ق) به رشته تحرير درآمد داراى ويژگى‌هاى زيادى است از جمله:

1. جمع ميان دو روش تفسير موضوعى و ترتيبى؛

2. تفسير سوره بر اساس وحدت موضوعى و انسجام هر سوره؛

3. استمداد و بهره‌گيرى از «روش تفسير قرآن به قرآن»؛

برخى ديگر از تفاسير ادبى- اجتماعى عبارتند از: الفرقان فى تفسير القرآن/ شيخ محمد صادقى تهرانى؛ من وحى القرآن/ سيد محمدحسين فضل‌الله؛ تفسير نمونه/ ناصر مكارم شيرازى و جمعى از محققين؛ الكاشف/ محمدجواد مغنيه و التحرير و التنوير/ محمدطاهر ابن عاشور.

3. گرايش سياسى انحرافى‌

تفسيرهايى كه با گرايش حزبى انحرافى به وجود آمده‌اند، تفاسيرى هستند كه به صورت مقطعى و پراكنده انجام گرفته‌اند و چون مخاطبان آن‌ها نوعاً به مبادى و آداب لغت عرب آشنايى ندارند، نويسندگان آن‌ها از همين زاويه تاريك سوء استفاده كرده، تلفيقات خود را در