عرضه شود، زيرا اگر از نظر محتوا و تأمل در معانى و تطبيق شرايط، دگرگونى‌اى انجام نشده باشد، حقيقتاً چنان تحولى انجام نگرفته و تفسير به معناى واقعى نو نشده است. موضوعاتى مانند آزادى، حق انتخاب، جايگاه شورا در حكومت، حقوق متقابل دولت و مردم، روابط بين‌الملل، برخورد با ملت‌ها و مذاهب از نيازهاى جامعه معاصر است كه بايد احكام آن‌ها از قرآن استخراج شود، اما نبايد تحت تأثير تهاجم فرهنگى غرب، شتاب زده احكام دين را با نظرات جديد سازگار نشان داد.

گرايش‌ها در مكتب تفسير عصرى‌

آيت‌الله معرفت چهار گرايش عمده در مكتب تفسير عصرى ذكر كرده است كه عبارتند از:

1- گرايش علمى كه با تأثّر از كشفيات جديد علمى پديد آمد؛

2- گرايش ادبى- اجتماعى كه متأثر از ادبيات معاصر و با توجه به نيازهاى اجتماعى روز صورت گرفت؛

3- گرايش سياسى انحرافى كه بر اثر تشعبات حزبى و گروه‌بندى‌هاى سياسى پديد آمده در جوامع اسلامى به وقوع پيوست؛

4- گرايش عقلى افراطى كه بر اثر خودباختگى در مقابل تمدن معاصر و با گرايش‌هاى الحادى به وجود آمد.

دو گرايش نخست به دنبال بيدارى نسل جديد و بينش نوگرايانه با پايبند بودن به مبانى اسلام پديد آمد و شكوفا شد، ولى دو گرايش اخير از ابتدا پايه استوارى نداشت و طرفدارانى پيدا نكرد. در اين بخش به معرفى چند نمونه از مهم‌ترين آثار به جا مانده از هر گرايش مى‌پردازيم:

1. گرايش علمى‌

هدف اين شيوه آن است كه نشان دهد قرآن حاوى اشاراتى گذرا بر بسيارى از اسرار طبيعت است كه علم به تازگى آن‌ها را كشف كرده است يا در آستانه كشف آن‌هاست. در اين زمينه به صورت مقاله و كتاب نوشته‌هاى فراوانى منتشر شده است كه برخى از آن‌ها عبارتند از:

الف- كشف الاسرار النورانية القرآنية فيما يتعلق بالاجرام السماوية و الارضية و الحيوانات و النباتات و الجواهر المعدنية: دكتر محمد احمد اسكندرانى كه در علم پزشكى، روان‌شناسى،