است. بنابراين، در تمام اين صورت‌ها، خبر تفسيرى و تأويلى، نوعى پذيرفتن معنا، مفهوم، مصداق، ترجيح دادن احتمال انحصارى در ميان احتمالات گوناگون لغت و جمله است. در چنين جايى است كه محل بحث است كه آيا مى‌توان با خبر واحد به اثبات معنا پرداخت؟ نگارنده با طرح محل نزاع و مشخص كردن قلمرو بحث و نظريات موافق و مخالف، و به ويژه نظر شخصيت محقق والامقام شادروان آيه الله معرفت، در تأييد نظر مخالف پرداخته و نظر موافقان را نقد كرده است.

كليدواژه: اخبار آحاد، قرآن، سنت، كاشفيت، طريقيت، منجزيت، معذريت، تفسير انحصارى.