پيامبر در اين حادثه شهيد مى‌شد، ممكن بود با يك كودتا مسأله را عوض كنند؛ بنابراين، بايد حضرت كسى را جاى خود قرار دهد كه به او اطمينان دارد. همان‌گونه كه حضرت موسى وقتى به كوه طور رفت، هارون را به جاى خودش گذاشت و به ديگران اطمينان نكرد. البته هارون پيامبر بود. ابن تيميه مى‌گويد: حضرت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم، على عليه السلام را گذاشت تا امور شخصى پيامبر، يعنى امور خانواده يا زوجات پيامبر را پيگيرى نمايد.

پاسخ: آيا حضرت نمى‌توانست عباس را جاى خود بگذارد؟ چون عباس در جنگ شركت نكرد و آيا حضرت على عليه السلام را براى كارهاى جزئى خانواده در مدينه بگذارد و اين جنگجوى نام‌آور را در اين كارزار شركت ندهد؟! شيعه از تك تك حرف‌ها اين پيام را مى‌گيرد كه تنها على عليه السلام مى‌تواند دقيقا در جايگاه پيامبر قرار گيرد.

حديث غدير

در نزديكى جحفه مكانى به نام غدير است. غدير، يعنى گودال آب. غدير زمين پهناورى است كه «مفترق الطريق» بوده است. پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به همراهان- كه از هفتاد تا صد و بيست هزار نوشته‌اند- در غدير اعلام نمود كه جمع شوند و متفرق نشوند. در آن‌جا چند درخت خرما بود، فرمود: كسى زير اين درختان اطراق نكند و بعد حضرت فرمود: من امروز مى‌خواهم مطلبى را بيان كنم. يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ‌ آيه 67 سوره مائده بر پيامبر نازل شد، در اين آيه يك تهديد دوستانه به حضرت است. همه كارهايت را درست انجام دادى و كوتاهى نكردى، معلوم مى‌شود، حضرت از بيان اين جمله هراس داشته است كه مبادا شورش كنند و همان «ارتدوا على اعقابهم» در زمان پيامبر صورت گيرد و اين خيلى خطرناك بود؛ چون در ارتداد بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم اسم اسلام را حفظ كردند و حضرت بيم داشت، اگر در زمان حضرت شورش شود، اسلام از بين خواهد رفت و اين‌كه آيه مى‌فرمايد «يعصمك» مراد شخصيت پيامبر است؛ چون پيامبر دو وجود دارد، يك وجود شخصيتى دارد؛ يعنى قرآن، اسلام، شريعت و يك وجود شخصى دارد كه يأكل و يشرب و يمشى كه اين شخص پيامبر است. پيامبر براى جان خودش نمى‌ترسيد و آيه خطاب به پيامبر مى‌فرمايد: اى پيامبر نترس كه دين حفظ مى‌شود و تو بايد رسالت خود را انجام دهى.