ساختگى بيش نيست.

ويژگى‌هاى سد مأرب و سازنده آن‌

چه كسى سد مأرب را- كه به بيان قرآن، سيلى بنيان كن آن را ويران ساخت- بنا كرده است؟ مأرب- كه «سبأ» نيز نام دارد- از معروف‌ترين شهرهاى قديمى يمن است.

پيداست كه اين واژه ريشه «آرامى» دارد و مركب از «ماء» و «رأب» است؛ به معناى آب فراوان يا سيلاب بزرگ. از آثار به جاى مانده به دست آمده است كه اين شهر، دايره‌وار و به قطر حدود يك كيلومتر بوده است. ديوارى نفوذناپذير گرد آن را فراگرفته بوده و دو دروازه شرقى و غربى داشته است. در كنار دروازه غربى، نوشته‌اى نشان دهنده سازنده آن است. در ميانه آن آثار معبدى است كه اهالى كنونى آن ناحيه آن را هيكل سليمان مى‌نامند.

سيل در سمت شرقى درّه «اذنه» براى آبيارى زمين‌هاى پيش رو و اطراف، جريان مى‌يابد و به جز بناهاى ستبرى كه از سنگ مرمر ساخته شده است، در دل باغ‌ها و بيشه‌زارها به راه خود ادامه مى‌دهد. طمحان در توصيف مأرب مى‌گويد:

علقمه نيز بناهاى آن را چنين وصف مى‌كند:

آن‌چه ياد شد، شاهدى بر درستى گفتار خداوند است كه مى‌فرمايد: «لَقَدْ كانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتانِ عَنْ يَمِينٍ وَ شِمالٍ كُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّكُمْ وَ اشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ ... وَ جَعَلْنا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بارَكْنا فِيها قُرىً ظاهِرَةً وَ قَدَّرْنا فِيهَا السَّيْرَ

[1] . نمى‌نگرى مأرب را كه ديوارها و ساختمان‌هاى آن و پيرامونش چه استوار است؟

[2] . و از ما كسى است كه همه مردم روى زمين مطيع او شدند؛ در سرزمين مأرب، آن‌جا كه سراها با مرمر ساخته مى‌شود.