اين ده ياد شده است. اين ده از توابع مدينه در وادى فرع است و با مدينه دويست كيلومتر فاصله دارد.

(1)

وتير:

امروزه به نام «وتائر» معروف مشهور است. گفته مى‌شود: «وتران» و آن نام دو شعب يا درّه است، واقع در جنوب غربى مكّه. بعضى گفته‌اند: و تير آبى است متعلّق به خزاعه كه در پايين دست مكّه قرار دارد.

(2)

وجّ:

(به فتح اول و تشديد جيم)، در حديث آمده است: آخرين غزوه براى خدا جنگ وجّ است. غزوه طائف آخرين غزوات پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بود. «وجّ»: همان وادى طائف است كه از حاشيه جنوب غربى طائف عبور مى‌كند و سپس به سمت جنوب و شرق مى‌رود.

(3)

وجده:

يكى از دژهاى خيبر بوده كه امروزه، به يكى از روستاهاى خيبر اطلاق مى‌شود.

(4)

ودّ:

(به ضمّ اول)، بتى بوده از قريش كه آن را «ودّ» مى‌ناميدند. به فتح اول هم گفته مى‌شود. بعضى گفته‌اند: بتى بوده در دومة الجندل.

(5)

وداع (ثنيّة الوداع):

اين آن ثنيّة الوداع نيست كه در سرود «طلع البدر علينا ...»، كه اهالى مدينه در هنگام استقبال از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله خواندند، به آن اشاره شده است؛ چرا كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله از قبا، در جنوب مدينه، به اين شهر وارد شد.

ثنيّة الوداع مشهور، در ابتداى خيابان ابو بكر (سلطانه) و در اوّل خيابان سيد الشهدا قرار دارد. اين گردنه بر سر راه كسانى است كه از مدينه، از راه تبوك، به شام سفر مى‌كنند.- «ثنيّة»).

(6)

ودّان:

(به فتح اول و تشديد دوم)، جايى است ميان مدينه و مكه، در دوازده كيلومترى شهر مستوره كه ميان مستوره و گردنه هرشى واقع است و با مدينه 250 كيلومتر فاصله دارد. در خبرهاى غزوه ابواء از ودّان سخن به ميان آمده است.

(7)

ورقان:

كوهى است در هفتاد كيلومترى جنوب مدينه كه هرگاه از مدينه به سمت روحاء برويد، اين كوه در سمت چپ شما، در راه مدينه به بدر، قرار مى‌گيرد.

در حديث آمده است: «بهترين كوه‌ها احد است و اشعر و ورقان».