به همين نام معروف است. پس از آنكه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بعد از غزوه طائف، از جعرانه براى گزاردن عمره محرم شد، مسلمانان نيز به تأسى از آن حضرت، آنجا را محلّ محرم شدن براى عمره قرار دادند.

(1)

جفلات:

در نامه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله به عوسجه جهنى، براى تعيين حدود اقطاع به او، از اين مكان نام برده شده است. من نمى‌دانم جفلات چيست؟ همين اندازه مى‌دانم كه در سرزمين ينبع است.

(2)

جلّال:

(به فتح جيم و تشديد لام)، در حديث هرماس بن حبيب از پدرش، از جدّش آمده است كه به عمر بن خطاب گفت: «شبكه‌اى‌[1] (چاهى) را كه در پشت جلّال است به من واگذار كن».

بعضى گفته‌اند: جلّال نام كوهى است؛ برخى ديگر گفته‌اند: راه بوده است.

(3)

جلس:

(به فتح جيم و سكون لام)، در لغت به معناى زمين سخت است.

همچنين گفته مى‌شود: جمل جلس و ناقة جلس؛ يعنى شتر نر يا ماده استوار و فربه و ستبر.

و نيز «جلس» نام خاصى است براى جاى برآمده و مرتفع در سرزمين نجد.

در حديثى كه طبرانى در معجم كبير خود از بلال بن حارث مزنى روايت كرده، از «جلس» ياد شده است؛ آنجا كه مى‌گويد: «مشركان را در غور اسكان دادم و مسلمانان را در جلس ...».

(4)

جلهتان:

تثنيه «جلهه» است به معناى دهانه وادى و آن طرف رود كه روبه‌روى انسان واقع مى‌شود. بعضى گفته‌اند به معناى دو كرانه وادى است. جلهه و عدوه و ضفّه هر سه به يك معنا (كرانه وادى و رودخانه) هستند.

(5)

جلهمتان:

در حديث آمده است كه ابو سفيان از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله اجازه شرفيابى به حضور ايشان را خواست، اما حضرت بقيه مردم را جلوتر از او به حضور پذيرفت. ابو سفيان گفت: به سنگ‌هاى جلهمتان جلوتر از من اجازه ورود مى‌دهى؟! حضرت فرمود: «الصيد كلّه‌

______________________________
(1). شبكه؛ چند چاه نزديك به هم، زمين داراى چاه‌هاى فراوان، چاه واقع در بالاى كوه- م.

[1] . شبكه؛ چند چاه نزديك به هم، زمين داراى چاه‌هاى فراوان، چاه واقع در بالاى كوه- م.