كاسته شود آن را به ابىّ بن كعب نيز نسبت داده‌اند.

عجيب آن‌كه اينان روايت پر شدن شكم فرزند آدم را با اشكال و تعبيرهاى مختلف نقل كرده‌اند. يك بار آن را به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نسبت داده‌اند؛ همانگونه كه در روايت انس آمده بود.[1] ابو نعيم اصفهانى نيز از حديث ابن جريج از عطاء بن ابى رباح و او از ابن عباس آورده است كه از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله شنيدم كه مى‌فرمود: «لو أنّ لابن آدم واديين من ذهب لابتغى إليهما ثالثا و لا يملأ جوف ابن آدم إلّا التراب و يتوب اللّه على من تاب» و مى‌گويد: اين حديث صحيح و مورد اتفاق همگان است.[2]

يك بار نيز مدعى شده‌اند كه جزو قرآن است؛ چنان‌كه در روايتى از ابو موسى و ابىّ بن كعب آمده است.

در مرحله سوم براساس روايت ابو واقد ليثى مى‌گويند حديث قدسى است.

شايد صحيح‌ترين نظريه اين روايت باشد:

احمد به اسناد خود تا عطاء بن يسار از ابو واقد روايت كرده است: هنگامى كه وحى بر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نازل شد (مقصود او اعم است از وحى قرآن و حديث قدسى) نزد ايشان مى‌آمديم و پيامبر بر ما حديث مى‌فرمود. يك روز فرمود: خداى عز و جل مى‌فرمايد: «إنّا أنزلنا المال لإقام الصلاة و ايتاء الزكاة و لو كان لابن آدم واد لأحبّ أن يكون إليه ثان، و لو كان له واديان لأحبّ أن يكون إليهما ثالث. و لا يملأ جوف ابن آدم إلّا التراب. ثم يتوب اللّه على من تاب؛[3] ما مال را براى برپا داشتن نماز و پرداخت زكات فرو مى‌فرستيم و اگر براى آدمى زمينى پهناور بود دوست داشت دومى نيز مى‌داشت و اگر زمين دوم مى‌داشت آرزو مى‌كرد سومى نيز داشته باشد. شكم آدمى را جز خاك پر نمى‌كند. خداوند توبه توبه‌كنندگان را مى‌پذيرد».

[1] . صحيح مسلم، ج 3، ص 100- 99.

[2] . حلية الأولياء، ج 3، ص 316، در شرح‌حال عطاء، شماره 244.

[3] . مسند احمد، ج 5، ص 219.