گمانش برگرفته از انجيل مسيح عليه السّلام است آغاز شده و در پى آن، احوال حضرت را از زمان آمدن از ناصره بازگو مى‌كند؛ سرآغاز انجيل لوقا با مطلبى است كه آشكارا، بر اين حقيقت دلالت مى‌كند كه آن كتاب سيره است. لوقا در آغاز انجيل خود مى‌گويد: «چون بسيارى درباره امور يقينى به گردآورى سرگذشت پرداخته‌اند ...، من نيز مناسب چنان ديدم؛ زيرا با دقت، درباره تمام مطالب از آغاز، تحقيق كرد [ه‌ا] م و مى‌خواهم همه را در پى يكديگر بنگارم». آنگاه داستان مسيح را ياد مى‌كند؛ يوحنا در انجيل خويش از خود شروع مى‌كند؛ آنگاه به ظهور مسيح و ايمان به او مى‌پردازد. همه اينها اثبات مى‌كند كه اين اناجيل، براى بيان هويت پيامبرى مسيح عليه السّلام نوشته شده است و اختلاف‌ها و بر ساختگى‌هايى كه در آن مشاهده مى‌شود يا ناشى از اشتباه كاتب است يا اختلاف راويان.[1] در اين صورت بر سر انجيلى كه بر مسيح عليه السّلام نازل شد چه آمد؟ ظاهرا آنچه بر عيسى مسيح عليه السّلام نازل شد، تعاليم و بشارت‌هايى بود كه حضرت در اثناى رسالت به مردم ابلاغ مى‌كردند و حواريان آنها را حفظ و براى ديگران نقل كردند. اين تعاليم در قالب اناجيل معروف ثبت شد.

استاد نجّار مى‌گويد: «آنچه از اناجيل امروزه در دست مردم باقى‌مانده است، جملات و امثال و موعظه‌هايى است كه از پندها و حكمت‌هاى مسيح عليه السّلام برگرفته شده است و شامل دعوت مردم به توحيد الهى و اجتناب از بت‌پرستى و اخلاص در طاعت و عمل به فرامين و پرهيز از نواهى او و حسن معاشرت با مردم و نيز اخلاق فاضله و سجاياى پسنديده است. هيچ‌يك از اين اناجيل در زمان آن حضرت نگاشته نشده، بلكه پس از عروج عيسى عده‌اى از شاگردان آن حضرت و پس از آنان نيز شاگردانشان بر گردآورى سخنان وى تصميم گرفتند و داستان‌هاى بسيارى نگاشتند. هريك نوشتار خويش را انجيل ناميد، به‌گونه‌اى كه گفته شد، تعداد آنها به بيش از يكصد انجيل رسيد. كليساها از بين اناجيل متعدد، داستان‌هايى را كه با

[1] . ر. ك: انيس الاعلام، ج 2، ص 125.