حق است؛ زيرا روايت‌ها در اين زمينه به حد تواتر رسيده و نزديك به دويست روايت نقل شده است كه به رجعت صراحت دارد. اين روايت‌ها را بيش از چهل نفر از علما و محدثان بزرگ در بيش از پنجاه كتاب معتبر روايت كرده‌اند». مرحوم مجلسى سپس تك‌تك اين بزرگان را برمى‌شمارد؛ از جمله: صدوق، كلينى، طوسى، علم الهدى، نجاشى، كشى، عياشى، قمى، مفيد، كراجكى، نعمانى، صفار، ابن قولويه، ابن طاووس، طبرسى، ابن شهراشوب، راوندى.[1]

اكنون چند نمونه از اين روايت‌ها را مى‌آوريم:

1. از امام صادق عليه السّلام درباره آيه‌ وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً سؤال شد، امام گفتند: «مردم درباره آنچه مى‌گويند؟» در پاسخ گفتند: «درباره قيامت است.» امام پرسيدند: «آيا روز قيامت از هر گروهى دسته‌اى برانگيخته مى‌شوند و بقيه مردم واگذار مى‌شوند؟ نه چنين نيست، اين آيه مربوط به رجعت است. اما آيه قيامت، آيه‌ وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً مى‌باشد»[2].

2. على بن ابراهيم قمى با سندى صحيح از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند: «و لا يرجع إلّا من محض الإيمان محضا أو محض الكفر محضا»[3]؛ «تنها كسانى بازمى‌گردند، كه خالصا ايمان آورده يا كفر ورزيده‌اند».

3. امام صادق عليه السّلام درباره آيه‌ رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ‌ گفتند: «ذلك في الرّجعة»[4].

4. امام صادق عليه السّلام مى‌گويند: «ليس منّا من لم يؤمن بكرّتنا»[5]؛ «از ما نيست كسى كه به بازگشت ما ايمان ندارد».

5. مأمون عباسى از امام رضا عليه السّلام پرسيد: «درباره رجعت چه مى‌گوييد؟» امام‌

[1] . ر. ك: بحار، ج 53، ص 122.

[2] . بحار، ج 53، ص 51.

[3] . بحار، ج 53، ص 53.

[4] . بحار، ج 53، ص 56.

[5] . بحار، ج 53، ص 92.