آمد، و از خدايم به من سلام رساند و گفت: اى محمّد! همانا خداوند سبحان، از بنى هاشم هفت تن را برگزيده است كه مانند آنها را نه در گذشته آفريده و نه در آينده خواهد آفريد، تو يا رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و سرور پيامبران، و على بن ابى طالب عليه السّلام وصىّ تو و سرور اوصيا، و حسن و حسين عليهما السّلام دو سبط تو سيّد اسباط، و حمزه عموى تو سيد الشهداء رضى اللَّه عنه و جعفر رضى اللَّه عنه پسر عموى تو كه در بهشت به همراه فرشتگان هر كجا خواهد پرواز كند، و حضرت قائم عليه السّلام كه عيسى بن مريم پشت سر او نماز گزارد آنگاه كه خداوند او را به زمين فرو فرستد، و آن قائم از نژاد على عليه السّلام و فاطمه عليها السّلام و از فرزندان حسين عليه السّلام است.

تأويل آياتى از قرآن كريم‌

تفسير آيه 29 از سوره جاثيه در سخن نگفتن قرآن‌

[11] ابو بصير از امام صادق عليه السّلام نقل مى‌كند كه حضرت عليه السّلام در باره اين آيه قرآنى: هذا كِتابُنا يَنْطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِ‌[1] فرمود: همانا خود قرآن سخن نگفته، و هرگز سخن نگويد و اين پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است كه سخن مى‌گويد. راوى مى‌گويد: به او عرض كردم: فدايت گردم ما آيه را چنين نمى‌خوانيم، حضرت عليه السّلام فرمود: بخدا سوگند جبرئيل آن را بر محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم چنين نازل كرده است و آن از جمله آياتى است كه تحريف شده است.

تفسير آياتى از سوره الشمس‌

[12] محمّد به نقل از پدرش مى‌گويد كه از امام صادق عليه السّلام پيرامون آيه: وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها[2] پرسيدم. حضرت عليه السّلام فرمود: مقصود از خورشيد، پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است كه خداوند عزّ و جلّ به وسيله او دين را براى مردم روشن كرد. او مى‌گويد: عرض كردم‌

[1]« اين است كتاب ما كه عليه شما به حق سخن مى‌گويد.» سخن پيرامون« عليكم» است كه در فرموده پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم« عليّكم» خوانده شده است»( سوره جاثيه/ آيه 29).

[2]« سوگند به خورشيد و تابندگى‌اش»( سوره شمس/ آيه 1).