تفسير: وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها[1] چيست؟ فرمود: امير المؤمنين عليه السّلام است كه پس از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم مى‌آيد و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم دانش را بكمال در او مى‌دمد. راوى مى‌گويد: عرض كردم مقصود از: وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها[2] چيست؟ فرمود: امامان ستم هستند كه در برابر خاندان پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم خودرأيى مى‌كنند، و در جايى مى‌نشينند، كه خاندان پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم از ايشان به آن شايسته‌تر هستند و دين خدا را، با ستم و ظلم بپوشانند و خداوند كار ايشان را حكايت كرده مى‌فرمايد: وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها[3]. راوى مى‌گويد پرسيدم: مقصود از:

وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها[4] چيست؟ پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: مقصود از آن امام بر حق از نژاد فاطمه عليها السّلام است كه از دين رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم پرسش مى‌شود و آن را براى كسى كه پرسيده است روشن مى‌كند و خداوند از گفتار او حكايت مى‌كند.

تفسير آياتى از سوره غاشيه و اشاره به موضع مردم به هنگام ظهور

[13] محمّد به نقل از پدرش مى‌گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم مقصود از: هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْغاشِيَةِ[5] چيست؟ فرمود: يعنى امام قائم عليه السّلام آنها را با شمشير فرا گيرد. او مى‌گويد: در باره آيه‌ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ[6] از امام عليه السّلام پرسش كردم و امام عليه السّلام فرمود:

يعنى فروتن و زبون هستند و توانايى سرباز زدن ندارند. او مى‌گويد: عرض كردم‌ عامِلَةٌ يعنى چه؟ فرمود: يعنى عمل كند به آنچه خدا دستور نداده است. او مى‌گويد:

عرض كردم: ناصِبَةٌ يعنى چه؟ فرمود: يعنى جز امام بر حق را به حكومت وادارند. او مى‌گويد: عرض كردم: تَصْلى‌ ناراً حامِيَةً يعنى چه؟ فرمود: به آتش جنگ در دنيا به هنگام ظهور امام قائم عليه السّلام و در آخرت به آتش سوزان دوزخ.

[1]« سوگند به مه چون پى‌[ خورشيد] رود»( سوره شمس/ آيه 2).

[2].« سوگند به شب چون پرده بر آن پوشد»( سوره شمس/ آيه 4).

[3]« سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد»( سوره شمس/ آيه 4).

[4]« سوگند به روز چون‌[ زمين را] روشن گرداند»( سوره شمس/ آيه 3).

[5]« آيا خبر« غاشيه» به تو رسيده است؟»( سوره غاشيه/ آيه 1).

[6]« در آن روز، چهره‌هايى زبونند»( سوره غاشيه/ آيه 2).