دانش آموخته برد و در برابر او نهاده و گفت: من هر چه را به دست آوردم يك جا نزد تو آوردم، آن را با من قسمت كن. آن مرد دانشمند گفت: آن زمان نخست، دوران گرگان بود و تو هم گرگى بودى؛ زمان دوم دوران قوچ بود كه تصميم مى‌گيرد ولى انجام نمى‌دهد، و تو هم تصميم مى‌گرفتى ولى وفا نمى‌كردى؛ و اين زمان، دوران ترازو و عدالت است و تو بر سر وفادارى هستى. تو همه مال خود را برگير و مرا بدان نيازى نيست و همه را بدو باز گردانيد.

گفتگوى عبد اللَّه بن حسن با امام صادق عليه السّلام‌

[553] معتب يا ديگرى مى‌گويد: عبد اللَّه بن حسن براى امام صادق عليه السّلام پيغام فرستاد كه: ابو محمّد [كنيه عبد اللَّه بن حسن‌] مى‌گويد: من از تو شجاعتر، باسخاوت‌تر و داناترم.

امام صادق عليه السّلام به فرستاده او فرمود: امّا شجاعت، بخدا سوگند هنوز عرصه جنگى براى تو پيش نيامده كه ترسويى تو از دلاوريت تميز داده شود و سخاوت، آن است كه آدمى، چيزى را از راه مشروع آن به دست آورد و آن را در جاى خود مصرف كند، و امّا علم و دانش، پس پدر تو على بن ابى طالب عليه السّلام هزار بنده آزاد كرد، تو كه دانشمندى تنها نام پنج نفر از ايشان را براى ما بيان كن. فرستاده نزد عبد اللَّه بن حسن آمد و سخن امام عليه السّلام را به او گفت، سپس نزد آن حضرت بازگشت و گفت: عبد اللَّه بن حسن مى‌گويد: تو مردى صحفى [كتاب خوان‌] هستى. امام صادق عليه السّلام فرمود: به او بگو: آرى، بخدا سوگند، صحف ابراهيم، موسى و عيسى را از پدرانم به ارث برده‌ام.

تفسير آيه شريفه 2 سوره يونس در بيان امام صادق عليه السّلام‌

[554] از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه در تفسير اين آيه شريفه: ... وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌ ...[1] فرمود: مقصود، پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است.

[1]« و مژده بده به كسانى كه ايمان آورده‌اند كه آنان سابقه نيك نزد پروردگارشان دارند»( سوره يونس/ آيه 2).