گرفت، و اين همان نامه است.

اصحاب يمين، شيعيان على عليه السّلام مى‌باشند

[373] عنبسة بن بجاد به نقل از امام صادق عليه السّلام پيرامون اين آيه شريفه: وَ أَمَّا إِنْ كانَ مِنْ أَصْحابِ الْيَمِينِ^ فَسَلامٌ لَكَ مِنْ أَصْحابِ الْيَمِينِ‌[1] نقل مى‌كند كه فرمود: پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله به على عليه السّلام فرمود: آنها شيعيان تواند و فرزندان تو از اينكه ايشان آنها را بكشند از آنها بسلامت هستند.

بيعت گرفتن على عليه السّلام براى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و فرزندانشان‌

[374] حسين بن مصعب از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه فرمود: امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: من در دشوارى و راحتى و رغبت و اكراه از مردم براى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بيعت گرفتم تا آنكه مسلمانان رو به فزونى نهادند. فرمود: نيز از آنها بيعت مى‌گرفتم كه محمد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و فرزندان او را چونان خويش و فرزندان خويش پاس بدارند، و اين پيمان را از ايشان گرفتم، پس اهل نجات، نجات يافتند و اهل نابودى، به نابودى درافتادند.

وادى بلهوت و برهوت‌

[375] از امام صادق عليه السّلام است كه فرمود: در پشت يمن درّه‌اى قرار دارد كه آن را «برهوت» مى‌خوانند، و از آن درّه فقط مارهاى سياه و از پرنده‌ها تنها جغد گذر مى‌كند.

در اين درّه چاهى است كه آن را «بلهوت» مى‌خوانند و ارواح مشركان را هر بام و شام بدان جا برند و از چرك زخم بدانها بنوشانند. پشت اين درّه مردمى هستند كه ايشان را «ذريح» مى‌خوانند. هنگامى كه خداوند محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را به پيامبرى برانگيخت، گوساله‌اى در ميان ايشان فرياد كشيد و دم خود را به زمين كوفت و با آواز فصيح گفت: اى‌

[1]« و امّا اگر از سمت راستيها باشد، پس سلام بر تو از سمت راستيها»( سوره واقعه/ آيه 90 و 91).