برخاسته و به سوى آن حضرت آمدند ولى منصور دوانيقى از جاى خود حركت نكرد. آن دو آمدند و به امام باقر عليه السّلام سلام كردند. حضرت به ايشان فرمود: چه چيز مانع از آن شد كه سركش شما [منصور] نيز نزد من بيايد؟ آن دو از جانب او عذرتراشى كردند. حضرت باقر عليه السّلام فرمود: آگاه باشيد كه بخدا سوگند زمان چندانى نگذرد كه او ميان دو اقليم زمين را بگيرد و پس از آن، مردان دنبال او راهى شوند و سپس گردنكشان در برابرش سر تسليم فرمود آورند، و پس از آن، سلطنتى سخت به دست آورد. داود بن على گفت: آيا سلطنت ما پيش از سلطنت شماست؟ فرمود: آرى اى داود! دولت شما پيش از دولت ماست، داود گفت: خداوند كارت را سامان دهد آيا سلطنت ما زمانى هم خواهد داشت؟ فرمود: آرى اى داود! بخدا سوگند كه شما به شمار هر روز سلطنت بنى اميّه دو روز و در برابر يك سال آن دو سال سلطنت خواهيد كرد، و هر آينه كودكان شما سلطنت را چونان نوباوگانى كه با گوى بازى مى‌كنند دست بدست بگردانند.

پس داود بن على خوشحال از نزد آن حضرت برخاست و به سوى منصور رفت تا او را از اين مژده با خبر سازد، و چون داود و سليمان بن خالد رفتند حضرت عليه السّلام سليمان را از پشت صدا زد و فرمود: اى سليمان بن خالد! اينان [بنى عباس‌] همچنان در خوشى و آسايش سلطنت خواهند كرد تا وقتى كه خون ناحقّى از ما- و اشاره به خود كرد- نريزند، و هنگامى كه دستشان به خون ما آلوده گشت ديگر زير زمين براى ايشان بهتر از روى زمين خواهد بود و در آن گاه نه در زمين ياورى خواهند داشت و نه در آسمان عذر آورى.

سليمان بن خالد بيامد تا جريان را به آگاهى منصور رساند. منصور برخاست و خدمت امام باقر عليه السّلام رسيد و بر آن حضرت درود فرستاد و سخنان داود بن على و سليمان بن خالد را به عرض امام رساند. حضرت فرمود: آرى اى ابا جعفر! سلطنت شما پيش از سلطنت ما خواهد بود و سلطنت شما سخت و دشوار است كه آسمانى در آن راه ندارد و مدتى طولانى بر پاى خواهد بود، و بخداى سوگند شما در برابر هر روز سلطنت بنى اميه دو روز و در برابر هر سال آن دو سال سلطنت خواهيد كرد، و مقام سلطنت را كودكان شما دست‌