چنان كه در شام بر معاويه، و از همين رو تصميم گرفت مرا به شهر ديگرى تبعيد كند. من از او خواستم مرا به كوفه تبعيد كند ولى او به خيال خود ترسيد كه اگر من به كوفه روم آن شهر را عليه برادرش [وليد بن عقبه‌] بشورانم، و بخدا سوگند خورد كه مرا به شهرى تبعيد كند كه در آن نه همنشينى داشته باشم و نه آوازى بشنوم، و بخدا سوگند كه من نمى‌خواهم مگر آنكه خداى را به يارى و ياورى گيرم و من در پناه او هراس و وحشتى ندارم. بس است مرا خدا و معبودى جز او نيست. بر او توكل مى‌كنم و اوست پروردگار عرش عظيم و درود خدا بر آقاى ما محمّد و خاندان پاكش.

برخى از علائم ظهور

[252] عبد الرحمن بن مسلمه جريرى مى‌گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: دشمنان ما را سرزنش مى‌كنند و دروغگو مى‌پندارند، ما مى‌گوييم: دو فرياد آسمانى خواهد بود، آنها مى‌گويند: وقتى دو فرياد هر دو از آسمان باشد چگونه فرياد حق از باطل شناخته گردد؟ حضرت عليه السّلام فرمود: شما چه پاسخى به آنها مى‌دهيد؟ عرض كردم: ما پاسخى نداريم به آنها بگوييم. فرمود: به آنها بگوييد: هنگامى كه آن فرياد بلند شود هر كس پيش از آن فرياد بدان ايمان آورده آن را باور و تصديق كند خداى عزّ و جلّ مى‌فرمايد:

... أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى‌ فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ‌[1].

[253] داود بن فرقد مى‌گويد: مردى از عجليّه اين حديث را شنيد كه مى‌گويند: در اول روز منادى ندا كند: آگاه باشيد كه فلان فرزند فلان و پيروانش رستگارانند، و در آخر روز منادى ديگر ندا كند: آگاه باشيد كه عثمان و پيروانش رستگارانند. آن مرد عجلى گفت: در اين حال ما ندانيم كدام راست مى‌گويد و كدام دروغ؟ حضرت عليه السّلام در پاسخ فرمود: كسى آن را تصديق كند كه پيش از ندا بدان ايمان دارد خداوند مى‌فرمايد: أَ فَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدى‌.

[1]« آيا آنكه به حق راه مى‌نمايد به متابعت سزاوارتر است يا آنكه به حق راه نمى‌نمايد و خود نيز نيازمند هدايت است؟ شما راى چه سود مى‌شود؟ چگونه حكم مى‌كنيد؟»( سوره يونس/ آيه 35).