أَعْمالَكُمْ ...[1]، بدان خداوند از تو چيزى نمى‌پذيرد مگر به دادگرى سخن بگويى.

پنج حرمت الهى‌

[82] امام صادق عليه السّلام فرمود: براى خداوند سبحان در بلادش پنج حرمت است: حرمت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و حرمت خاندان رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و حرمت كتاب خداوند عزّ و جلّ و حرمت كعبه خانه خدا و حرمت انسان مؤمن.

رحمت خدا بر انسان مؤمن از چهل سال به بالا

[83] على بن مغيره به نقل از امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد كه شنيدم حضرت مى‌فرمود:

هر گاه مؤمنى به چهل سالگى رسد خداوند او را از سه درد ايمن سازد: پيسى، خوره، و ديوانگى؛ و هر گاه پنجاه ساله شد خداوند حسابش را سبك گرداند؛ و هر گاه به شصت سالگى رسيد خداوند توبه را نصيب او گرداند؛ و هر گاه به هفتاد سالگى رسيد آسمانيان او را دوست بدارند؛ و هر گاه هشتاد ساله شد خداوند فرمان دهد حسناتش را بنويسند و گناهانش را بزدايند؛ و هر گاه به نود سالگى رسيد خداوند گناهان پيشين و پسين او را بيامرزد و چنين نويسد: اسير خدا در زمين. و در روايت ديگرى آمده است: و هر گاه به صد سالگى رسيد پس همان است پست‌ترين بخش عمر او.

وضع انسان در چهل سالگى‌

[84] امام صادق عليه السّلام مى‌فرمود: بنده تا رسيدن به چهل سالگى در امور خود از گونه‌اى فراخنا و گشادگى برخوردار است. پس چون به چهل سالگى رسد خداوند عزّ و جلّ به دو فرشته گماشته بر او وحى كند كه من به بنده خود اين عمر را بخشيدم، پس بر او سخت گيريد و خوب بپاييدش و هر كار كم و بيش و خرد و كلان او را بنويسيد.

[1]« اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا پروا داريد و سخنى استوار گوييد، تا اعمال شما را به صلاح آورد»( سوره احزاب/ آيه 70 و 71).