فراهم مى‌آورند، و اين است مفهوم سخن پروردگار كه: أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ‌[1] و فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ‌[2]، يعنى چيزى را نخواهند و در بهشت بدان ميل نيابند مگر آنكه با آن پذيرايى شوند.

حديث در باب سخن توجيه‌دار

[70] ابو بصير مى‌گويد: من نزد امام باقر عليه السّلام بودم كه به ايشان عرض شد: سالم بن ابى حفصه و يارانش [از غلات مخالف امام بودند] از تو گزارش مى‌دهند كه تو سخنى مى‌گويى كه هفتاد توجيه دارد و از هر راهى مى‌توانى خود را از مسئوليت رها سازى.

امام عليه السّلام فرمود: سالم از من چه توقعى دارد؟ مى‌خواهد فرشته‌ها را در برابر او رژه دهم؟

بخدا كه پيغمبران نيز چنين چيزى را نياورده‌اند. ابراهيم عليه السّلام فرمود: إِنِّي سَقِيمٌ‌[3] در حالى كه بيمار نبود و دروغ هم نگفت، و همچنين ابراهيم مى‌فرمايد: بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هذا[4] در حالى كه بزرگشان اين كار را نكرده بود و او هم دروغ نگفته، و يوسف عليه السّلام نيز فرمود: أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسارِقُونَ‌[5] و بخدا سوگند نه ايشان سارق بودند و نه او دروغ گفته بود.

حديث ابو بصير با امّ خالد

[71] ابان به نقل از ابو بصير مى‌گويد: من نزد امام صادق عليه السّلام نشسته بودم كه أمّ خالد بر ما وارد شد و اجازه شرفيابى خواست؛ او همان بانويى است كه يوسف بن عمر از او بريده بود. امام صادق عليه السّلام به من فرمود: خوشت مى‌آيد سخن آن بانو را بشنوى؟ عرض كردم:

[1]« آنان روزى معيّن خواهند داشت»( سوره صافات/ آيه 41).

[2]«[ انواع‌] ميوه‌ها! و آنان مورد احترام خواهند بود»( سوره صافات/ آيه 42).

[3]« و گفت: من كسالت دارم»( سوره صافات/ آيه 89).

[4]« گفت:[ نه‌] بلكه آن را اين بزرگترشان كرده است»( سوره انبياء/ آيه 63).

[5]« اى كاروانيان! قطعا شما دزد هستيد»( سوره يوسف/ آيه 70).