است. پس پرتوش به خاموشى گرايد و رنگ بازد، و هر گاه خداوند عزّ و جلّ بخواهد آيت خويش را تعظيم كند خورشيد را در آن دريا به هر وضعى كه خواهد بدان خلق خود را بترساند درآورد. و همچنين امام عليه السّلام فرمود: اين در هنگام گرفتن آفتاب است و با ماه نيز همين كار را مى‌كند.

و نيز امام عليه السّلام فرمود: و هر گاه خداوند آهنگ آن كند كه خورشيد را روشن سازد.

و گرفتن آن را برطرف كند، به فرشته موكّل به فلك فرمان مى‌دهد كه فلك را به مجراى خود برگرداند و خورشيد به مجراى خود بازگشت مى‌كند و از آب برآيد در حالى كه تيره رنگ است. همچنين امام عليه السّلام فرمود: ماه نيز مانند آن است. سپس على بن الحسين عليه السّلام فرمود: آگاه باشيد از آنها هراس نكند و از اين دو نشانه گرفتن خورشيد و ماه نترسد مگر كسى كه از شيعيان ما باشد، پس هر گاه چنين شد به درگاه خداوند عزّ و جل بهراسيد و بدو پناه بريد و به سوى او باز گرديد.

حديث در اينكه خداوند در هر خاندانى حجّتى قرار داده است‌

[42] فضل بن اسماعيل هاشمى به نقل از پدرش مى‌گويد كه از عملكرد خانواده‌ام در سبك شمردن دين شكايت به امام صادق عليه السّلام بردم و حضرت عليه السّلام فرمود: اى اسماعيل! اين را از خانواده‌ات زشت مشمار، زيرا خداوند تبارك و تعالى براى هر خاندانى حجّتى مقرّر داشته كه در روز رستخيز بدان بر آن خاندان، حجّت آورد و به ايشان فرمايد: آيا فلانى را در ميان خود نديديد؟ و آيا رفتار درست او را در ميان خود مشاهده نكرديد؟ آيا نمازش را در ميان خود نديديد؟ آيا دين‌داريش را در ميان خود نديديد؟ پس چرا به او اقتدا نكرديد؟ و او در روز قيامت حجّت باشد بر آنها.

حديث در اينكه خداوند در هر محلّه‌اى حجّتى قرار داده است‌

[43] معاوية بن عمّار مى‌گويد از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: مردى از شما در محلّه باشد و خداوند در روز قيامت بدو بر همسايگانش حجّت آورد و به آنها گفته شود: آيا