جنون را شاهد مى‌آوريم تا آشكار گردد چگونه پيش از آنكه رشته دانش بيماريهاى روحى به وجود آيد علماء حق و پيشوايان مذهب و اخلاق به دردهاى روانى پى‌برده و شرح داده‌اند.

مانى:

جور و ستم، خشم و ناخشنودى، نمك نشناسى، طمع و آز، سخت دلى، هتك عفت، بدخوئى، بى‌باكى، خودپسندى، شتابزدگى، تندى، هرزه‌درائى و پرگوئى، سركشى، بزرگ منشى و تكبر، بى‌عاطفه‌اى، پيمان‌شكنى، خودسرى، فتنه‌گرى، دشمن داشتن، دروغ گوئى، عيب‌جوئى، راز فاش كردن، نافرمانى پدر و مادر، بدكارى، خودنمائى، ناپاكى، بى‌شرمى و بى‌حيائى، از حد عادى گذشتن و در هر چه افراط كردن، تجاوز در علم، نفس‌پرستى، سبكى و جلفى، بدكارى، تهاون و سهل انگارى در كارها.

(اين صفات) در بيماران مبتلا به (مانى) به شدت مشاهده مى‌شوند و خود اينها همه از علائم و نشانه‌هاى اين بيمارى است.

ملانكولى:

يأس و نااميدى، كودنى، بدخوئى، شك و ترديد، بلادت و كندى در تصور، غباوت و بطؤ انتقال، ناپاكى و كثافت، رنج و تعب درونى، دلتنگى، احساس بدبختى، گوشه‌گيرى و گوشه‌نشينى، از مردم فرارى بودن، خاموشى- از نشانه‌هاى مرض ماليخوليا است.

جنون جوانى:

صفات گوشه‌گيرى و گوشه‌نشينى، خودكارى و خودجوئى، غم و الم و دلتنگى، تهاون و سهل انگارى در هر چه، احساس پستى و بدبختى،