به علت همين پاسخ آن‌ها، من هم گفتم: پس شما آن‌طور كه ادعا مى‌كنيد يك شاهد عينى نيستيد، بلكه يك شاهد دروغين هستيد.

براساس محاسبات دقيق به عمل آمده پس از ختم جنگ جهانى دوم، 3 ميليون يهودى زنده مانده‌اند و من معتقدم هر يك نفر از اين نجات يافتگان، سند زنده‌اى براى اثبات اين حقيقت است كه آن برنامه به اصطلاح هولوكاست، دروغى بيش نيست.

پس واقعاً اين قصه مخوف چيست كه آلمانى‌ها يهوديان را در اردوگاه‌هايى نگهدارى مى‌كردند تا آن‌ها را بكشند؟

حقيقت اين است كه اول بار، اين آمريكايى‌ها بودند كه در فرداى ختم جنگ، اصطلاح «كمپ نابودسازى» را اختراع كردند و بعد هم به سادگى فراموش كردند كه اين اصطلاح، ساختگى بوده است. آلمانى‌ها، يهوديان را در اردوگاه‌هاى ديگرى هم نگهدارى مى‌كردند. به همين دليل است كه امروزه شما يهوديانى را مى‌بينيد كه شهادت مى‌دهند كه آن‌ها را به صورت متوالى در سه يا چهار اردوگاه نگهدارى كرده‌اند. حال آن كه اگر بنابر «نابودسازى يهوديان» بوده، چرا به جاى نگهدارى آنان در يك كمپ بخصوص يا براساس آن اصطلاح ساختگى آمريكايى‌ها؛ «كمپ نابودسازى»، آلمان‌ها يهوديان را به دفعات به كمپ‌هاى مختلف منتقل مى‌كردند؟

واقعاً مضحك است. چطور مى‌توانيد اين مسأله را حل كنيد كه در اين كمپ‌هاى به اصطلاح «مختص نابودسازى يهوديان»، براى آن‌ها مراكز بيمارستانى هم وجود داشته؟!