را انتخاب مى‌كنند، دولت را انتخاب مى‌كنند، نمايندگان را انتخاب مى‌كنند، مسؤولان اساسى را به‌واسطه يا بى‌واسطه انتخاب مى‌كنند؛ اين همان چيزى است كه غرب ادعاى آن را مى‌كند و البته در آن‌جا اين ادعا واقعيت هم ندارد. بعضى كسان لجشان مى‌گيرد از اين‌كه ما بارها تكرار مى‌كنيم كه ادعاى دمكراسى در غرب، ادعاى درستى نيست. خيال مى‌كنند كه يك حرف تعصب‌آميز است؛ در حالى كه نه، اين حرف، حرف ما نيست؛ تعصب‌آميز هم نيست؛ ناشى از ناآگاهى هم نيست؛ متكى به نظرات و حرفها و دقتها و مثال‌آوردنهاى برجستگان ادبيات غربى است. آنها خودشان اين را مى‌گويند. بله؛ در تبليغات عمومى، آن‌جايى كه با افكار عمومى سر و كار دارند، اعتراف نمى‌كنند. آن‌جا مى‌گويند آراء مردم وجود دارد و هرچه هست، متكى به رأى و خواست مردم است؛ اما واقعيت قضيه اين نيست. خودشان هم در سطوح و مراحلى به اين معنا اعتراف مى‌كنند؛ در نوشته‌هايشان هم هست و ما هم از اين قبيل اعترافها را فراوان ديده‌ايم؛ امروز هم كه شما در كشور ايالات متحده‌ى امريكا نمونه‌اش را مى‌بينيد؛ اين به اصطلاح مردم‌سالارى است! ما آن را نمى‌گوييم. آن بخش انتخاب مردم، يكى از دو بخش مردم‌سالارى دينى است كه البته آن هست. مردم بايستى بخواهند، بشناسند، تصميم بگيرند و انتخاب كنند تا تكليف شرعى درباره‌ى آنها منجز شود. بدون شناختن و دانستن و خواستن، تكليفى نخواهند داشت. در قانون اساسى ترتيبى داده شده‌است كه حضور و اراده و رأى و خواست مردم را با جهتگيرى اسلامى، در همه‌ى اركان نظام، ظهور و بروز مى‌دهد. اين نظام مستحكم، انتخاب مردمى، مجلس مردمى و دولت مردمى كه بر پايه‌ى اسلام بود، مانع نفوذ دشمن شد.[1] نظام جمهورى اسلامى نظامهاى انتصابى قدرتها را نسخ كرد و انتخاب مردم را در مديريت كشور داراى نقش كرد. اين حق آحاد ملت است كه بتوانند

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار اقشار مختلف مردم، به مناسبت 19 دى ماه، سالروز قيام مردم قم 19/ 10/ 1380