... براى زمامدارى بر امور مسلمين؛ شرط ديگر يعنى داراى كفايت و
كارايى لازم براى اداره؛ اين هم يك شرط قهرى و عقلى است. كسى كه كفايت اداره
ندارد، اين را نمىشود زمامدار امور هيچ كارى كرد- حتى كار كوچك- مگر آنكه كفايت
آن كار را داشته باشد؛ چه برسد به ادارهى امور مسلمين؛ اين هم يك شرط قهرى است.[1] ... آفت ديگرِ سياست اين است كه
انسانهاى كوتهبين، كودكمنش و ضعيف، سياست را در دست گيرند و زمام سياست از
دستهاى پُرقدرت خارج شود و به دست انسانهاى بىكفايت بيفتد.
راهِ كار چيست؟ بهترين شكل و راهِ كار اين است كه در رأس سياست و
ادارهى امور جوامع، كسانى قرار گيرند كه ديندارى و سياستگذارى آنها اين دو آفت را
نداشته باشد؛ يعنى كسانى ادارهى امور جوامع را بر عهده گيرند كه ديندار و داراى
معنويّت باشند؛ فكر دينى آنها بلند باشد؛ از انحراف و خطا و التقاط و كجبينى در
دين مصون باشند؛ از تحجّر و جمود و متوقّف ماندن در فهم دين بركنار باشند؛ دين را
ملعبهى دست زندگى خود نكنند؛ از لحاظ سياست، انسانهاى باكفايت و باتدبير و شجاعى
باشند و سياست را از معنويّت و اخلاق و فضيلت جدا نكنند. چنين كسانى اگر زمام امور
يك جامعه را به دست گرفتند، آنگاه جامعه از بيشترين خطراتى كه ممكن است براى آن
پيش آيد، محفوظ خواهد ماند. اوج چنين وضعيّتى كجاست؟ آنجاست كه يك انسان معصوم از
خطا و اشتباه در رأس قدرت سياسى و دينى قرار گيرد. امام يعنى اين.[2] مشروعيت همهى ما بسته به انجام
وظيفه و كارآيى در انجام وظيفه است. بنده روى اين اصرار و تكيه دارم كه بر روى
كارآيىها و كارآمدى مسؤولان طبق همان ضوابطى كه قوانين ما متخذ از شرع و قانون
اساسى است، بايست تكيه شود. هرجا كارآمدى نباشد، مشروعيت از بين خواهد رفت.
اينكه
[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در خطبههاى نماز جمعه
16/ 11/ 1366
[2] - بيانات رهبر معظم انقلاب در اجتماع بزرگ زائران و
مجاوران حضرت علىبنموسىالرضا عليهالسلام در روز عيد سعيد غدير خم 12/ 12/ 1380