مجموع اين نشانه ها- كه در بالا ذكر شد- يعنى اينكه اميرالمومنين على (عليه السلام) به عنوان «ولىّ» معين مى‌شود و اين در حالى است كه «واو» را واو حاليكه مى‌گيريد. اگر به فرض در اين تشكيك بكنند و بگويند كه [آيه‌] مى‌خواهد مطلق مؤمنين را بگويد كه داراى اين خصوصيت هستند، بنده سوال مى‌كنم «سمبل و اسوه و رمز براى يك چنين مكتبى چه كسى مى‌تواند باشد؟» در جامعه اسلامى غير از على بن ابيطالب، كسى سراغ نداريم؛ در آن جامعه اسلامى، آن كسى كه مى‌توانست سمبل اين‌گونه جناح ايمانىِ متقن و محكم باشد، على بن ابى طالب بود؛ ولو فرض كنيد كه آيه ناظر به آن حضرت نباشد.

... حالا بايد ديد اگر ولايت را رعايت كرديم چه مى‌شود، اثرى هم براى ما دارد؟ اگر سه بُعد ولايت را كه عبارت باشد از حفظ پيوندهاى داخلى، قطع پيوند و وابستگى به قطب‌هاى متضادّ خارجى و حفظ ارتباط دائمى و عميق با قلب پيكر اسلامى و قلب امّت اسلامى- يعنى امام و رهبر، كه بيان كرديم- حالا اگر اين سه بُعد را رعايت كرديم، چه خواهد شد؟ قرآن در آيه بعد جواب مى‌دهد: «وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ»؛[1] كسى كه قبول ولايت خدا و رسولش و يا كسانى كه ايمان آورده‌اند را بكند و اين پيوند را مراعات و حفظ كند، اينها غالب و پيروزمندند و از همه پيروزتر، همين‌ها هستند و اين‌ها هستند كه بر همه‌ى جناح‌هاى ديگر غلبه خواهند داشت.[2]

2- 1. ولايت و به هم پيوستگى در بين افراد جامعه ولايى‌

ولايت شيعى كه اين همه رويش تأكيد شده است، يك بعدش اين‌

[1] - و كسانى كه ولايت خدا و پيامبر او و افراد باايمان را بپذيرند، پيروزند( زيرا) حزب و جمعيّت خدا پيروز است.( مائده: 56)

[2] - سيد على خامنه اى( رهبر معظم انقلاب)، كتاب ولايت، ص 51- 45