اينكه ما ارتباط با امام را اينقدر مهم دانسته‌ايم، اينكه ما فرمان امام را در همه شئون زندگى جامعه نافذ مى‌دانيم براى چيست؟ و از كجا در مى‌آيد؟ اينجا است كه قرآن با ما حرف مى‌زند كه اگر يك جامعه‌اى و يك امتى بخواهد ولايت قرآنى را باين معنا داشته باشد يعنى بخواهد تمام نيروهاى داخلى اش در يك جهت به سوى يك هدف در يك خط براه بيفتد و بخواهد تمام نيروهاى داخلى اش عليه قدرتهاى ضد اسلامى‌در خارج بسيج بشود احتياج به يك نقطه قدرت متمركز در متن جامعه اسلامى‌دارد، به يك نقطه‌اى احتياج دارد كه تمام نيروهاى داخلى به آن نقطه بپيوندند، همه از آنجا الهام بگيرند و همه از او حرف بشنوند و حرف بپذيرند و او تمام جوانب مصالح ومفاسد را بدانند تا بتواند مثل يك ديده بان نيرومند قوى دستى و قوى چشمى‌هركسى را درجبهه جنگ بكار مخصوص خودش بگمارد.[1] بُعد ديگر ولايت يعنى ارتباط مستحكم و نيرومند هر يك از آحاد امت اسلام در همه حال با آن قلب امت و اين ارتباط يعنى هم ارتباط فكرى وهم ارتباط عينى، يعنى درست از او سرمشق گرفتن و در افكار و بينشها دنبال او بودن و درست در افعال و رفتار و فعاليتها و حركتها او را پيروى كردن، پس‌

[1] - سيد على خامنه اى( رهبر معظم انقلاب)، كتاب ولايت، ص 41