إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِه‌

(محققا خداوند از كسى كه براى او شريكى (در ولايت و فرمانروائيش) گرفته در نمى گذرد.)

وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاء

و كمتر از آنرا براى هر كه بخواهد مى بخشايد.)

وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعيدا

(و هر آنكه براى خدا شريكى قائل شود به گمراهى و گمگشتى بس دور دچار شده است.)

إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِناثاً وَ إِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطاناً مَريدا

(سواى او جز زنانى چند و جز شيطانى سر كش را به كمك نمى خواهند (و به ولايت نمى گزينند).)

لَعَنَهُ اللَّه‌

(شيطانى مطرود خداوند.)

وَ قالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِكَ نَصيباً مَفْرُوضاً (كه گفته (و عهد كرده كه محققا از بندگى تو بهره و سهمى مقر براى خود خواهم گرفت.)

وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّيَنَّهُم‌

(و محققا آنان را گمراهى خواهم كرد و بندارها و آرزوهاى دور و دراز سرگرمسان خواهم ساخت.)

وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذانَ الْأَنْعام‌

(و محققا به آنان فرماندهى مى دهم تا گوش چهار پايان را بشكافند (نمونه اى از پندارها و مقررات جاهلانه غير الهى).)

وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّه‌

(و محققا فرمانشان ميدهيم تا آفرينش خدائى را دگركون كنند