(چون قرآن خواندى پس به خدا از آسيب شيطان مطرود، پناهنده شو.)

إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذينَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُون‌

(محققا او را بر آنكسانى كه ايمان آورده اند و بر پروردگارشان توكل و اتكاء مى كنند، تسلط و نفوذى نيست.)

إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذينَ يَتَوَلَّوْنَه‌

(سلطه و نفوذ او فقط بر كسانى است كه ولايت و فرمانروايى را ميپذيرند.)

وَ الَّذينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُون‌

(و كسانى كه او را شريك خدا قرار مى دهند و بخشى از ولايت خدا را بدو مى سپارند-).

نحل: 100- 103

وَ مَنْ يُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدى‌

(هر كس پس از آنكه راه هدايت بر او آشكار گشته است با پيامبر به ستيز بر خيزد.)

وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبيلِ الْمُؤْمِنين‌

(و راهى جز مسير عمومى جامعه ايمانى بپيمايد.)

نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى‌

(هر آن چيز و (هر آنكس) را كه به ولايت پذيرفته است، بر او ولى و فرمانروا مى سازيم.)

وَ نُصْلِهِ جَهَنَّم‌

(و به دوزخش مى افكنيم.)

وَ ساءَتْ مَصيراً

(و چه ناخوش سر انجامى است)