حرفه‌اى نشود. اين كه آقايى از آن طرف بلند شود، براى خاطر يك غرض سياسى و يك هدف ناسالم، به دانشگاه برود و وضعيت آن‌جا را به هم بريزد و ذهن عده‌اى از دانشجويان را مشوش كند، اصلًا قابل قبول نيست. البته خود دانشجويان بايستى اين‌طور افراد را شناسايى كنند؛ آن‌ها را طرد كنند و از محيط خودشان بيرون نمايند. محيط دانشجويى، بايستى دانشجويى و پاك بماند.

آگاهى سياسى داشتن و بينش سياسى پيدا كردن، يك مسئله است؛ اما در معرض سياستبازى سياستبازان قرار گرفتن، مسئله ديگرى است.[1]

25. دانشجو بايد فهم سياسى داشته باشد، تا فريب نخورد

دانشجوها بايستى سياسى بشوند؛ يعنى فهم سياسى پيدا كنند. فهم سياسى، غير از سياسى‌كارى و سياست‌بازى است، غير از دستخوش جريان‌هاى سياسى شدن است. اتفاقاً فهم سياسى موجب مى‌شود كه آدم، دستخوش جريان‌هاى سياسى نشود. من اين را مى‌خواهم. من مى‌خواهم كه وقتى دانشجو نگاه مى‌كند به آن كسى كه آمده است و دارد برايش حرف مى‌زند و شعار مى‌دهد و قربان صدقه مى‌رود، بفهمد كه او كيست و چه‌كاره است؛ از حرف‌هاى او حقيقت او را درك كند و از كار او ممشا و هدف او را به‌دست بياورد. من اين را مى‌خواهم؛ دنبال اين هستم. اگر سياسى نباشيد، نمى‌توانيد؛ بايد سياسى باشيد. من باز هم هميشه روى اين حرفم تكيه مى‌كنم كه دانشگاه، بايد سياسى باشد، تا دانشجو فريب نخورد و وسيله‌اى براى كسانى نشود كه مى‌خواهند سر به تن نظام اسلامى و جمهورى اسلامى و هيچ‌كس ديگر نباشد! فقط دنبال قدرتند، هرطور مى‌خواهد بشود! به قول معروف براى يك دستمال، حاضرند قيصريه را آتش بزنند![2]

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با اعضاى شوراى عالى انقلاب فرهنگى، 20/ 9/ 1370

[2] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار دانشجويان و مسئولين دانشگاه تبريز، 27/ 6/ 1378