دنيا، كجاى كار است؟ هدف‌هايش چيست، اقداماتش كدام است؟ چرا در فلان جهت حركت مى‌كند؟ چرا در فلان جهت ديگر، حركت نمى‌كند؟ بايد اين‌ها را بدانيد.[1]

23. اهميت تحرك سياسى در دانشگاه و خصوصيات آن‌

تحرك سياسى در دانشگاه، واجب و لازم است. اصلًا نبايد از آن اجتناب كرد و نبايستى از آن ترسيد، و نبايستى اجازه داد كه خاموش بشود.

منتها معناى تحرك سياسى، آن چيزى كه بعضى مى‌فهمند و كج و بد مى‌فهمند، نيست! بعضى مى‌خواهند اين‌طور وانمود كنند كه تحرك سياسى دانشجوها، يعنى يك حالت معارضه گرفتن در درون دانشگاه! يعنى در سنگر دانشگاه، معارضه‌اى نسبت به دولت و نظام به وجود بيايد! نه، اين خطا و كج‌انديشى و زشت‌انديشى است! اگر كسى بخواهد اين‌گونه تحرك پيدا كند، البته اين خيلى بد است. دو سه خصوصيت در اين حركت سياسى هست:

يكى اين كه طبيعت دانشجو، آرمان‌گرايى است؛ بايد هم آرمان‌گرا باشد. اگر آرمان‌گرا نباشد، اين حركت متوقف خواهد شد. در زمينه علم هم بايد آرمان‌گرا باشد. در زمينه جامعه و مسائل جارى خودش هم بايد آرمان‌گرا باشد. اصلًا آرمان‌گرايى جوان، مايه پيشرفت است. اگر آرمان‌گرايى را در جوانان خفه كردند و كوبيدند و از بين بردند يا زشت شمردند اشكال بزرگى متوجه خواهد شد. اين نبايد باشد.

مطلب دوم اين است كه بايد آن حالت طرفدارى و جانبدارى از حكومت و دولت، به عنوان يك عرف رايج، در دانشگاه و غير دانشگاه وجود داشته باشد.

البته تا مادامى كه حكومت، حكومتى است كه مورد قبول مردم است؛ حالا يك وقتى خداى نكرده، حكومتى بر سر كار بيايد كه به جبر و به زور و با اعمال‌

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با دانشگاهيان و فرهنگيان استان كهكيلويه و بوير احمد، 18/ 3/ 1373