اسم الکتاب : مقارنه مشروعيت حاكميت در حكومت علوى و حكومت هاى غير دينى المؤلف : كريمى والا، محمد رضا الجزء : 1 صفحة : 251
در هر حال، مقصد انسان را به سوى ابديت و
ملاقاست ربّ نهاد:
يا أيّها الإنسان إنّك كادح إلى ربّك كدحا فسلاقيه.[1] در بينش توحيدى، هويت واقعى انسان كه انسانيت انسان به اوست، ساحت
روحانى وى مىباشد و جسم، تنها ابزارى براى تكامل روح به شمار مىآيد؛ همان حيثيتى
كه خداوند در ترسيم مراحل آفرينش انسان، با جمله
ثمّ أنشأناه خلقا آخر از آن ياد مىكند و آنگاه مىفرمايد: فتبارك اللّه أحسن الخالقين[2]
چنين گويشى نيست، مگر به دليل ارجمندى ويژه روح انسانى و اصالت آن.
در جهانبنى الهى، انسان مكلّف است كه حقيقت خويش را بازيابد و در
پرتو خودآگاهى نيروهاى درونىاش را به فعليت رساند و با درك اينكه هرگز مستقل،
خود آمده، به خود زيست و به خود رو نيست، زنگارهاى نسيان و عصيان را از خود بزدايد
و به عنصر تقوا و ايمان راستين آراستهشده و پىگير اعمال صالح شود تا به فوز و
فلاح و رستگارى حقيقى نائل شود:
و العصر* إنّ الإنسان لفى خسر* إلّا الّذين منوا و عملوا
الصالحات و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر.[3]
ولى سير در چنين مسيرى تنها با بهرهمندى از ابرازهاى شناخت بشرى ميسر نيست و لازم
است كه انسان از فرامين و رهنمودهاى وحيانى استمداد جويد و در همه ابعاد، خود را
تحت ربوبيت تشريعى خداوند قرار دهد:
[1] -« اى انسان! تو با تلاش و رنج به سوى پروردگارت
مىروى و او را ملاقات خواهى كرد.» انشقاق، آيه 6.
[2] -« سپس آن را آفرينش تازهاى داديم؛ پس بزرگ است
خدايى كه بهترين آفرينندگان است.» مؤمنون، آيه 14.
[3] -« سوگند به عصر، كه انسانها همه در زيانند! مگر
كسانىكه ايمانآورده و اعمال صالح انجام دهند و يكديگر رابه حق سفارشكرده و
يكديگر را به شكيبايى و استقامت توصيه نمودهاند». عصر، آيه 1- 3.
اسم الکتاب : مقارنه مشروعيت حاكميت در حكومت علوى و حكومت هاى غير دينى المؤلف : كريمى والا، محمد رضا الجزء : 1 صفحة : 251