خالدين فيها أبدا رضى اللّه عنهم و رضوا عنه ذلك الفوز العظيم؛[1] إنّ المتّقين فى جنّات و نهر* فى مقعد صدق عند مليك مقتدر.[2] در اين ميان، گرچه تأمين نيازهاى مادّى، مانند امنيّت، بهداشت، اقتصاد، رفع فقر و فساد و هم‌چنين برپايى قسط و عدل و ... براى شكل‌گيرى جامعه‌اى بالنده و پويا ضرورى است و از وظايف حكومت اسلامى است؛ لكن از منظر اسلام غايت نهايى تلقّى نمى‌شوند و در واقع همه آنها صرفا در راستاى نيل به جامعه‌اى ايده‌آل كه جاى‌گاهش جز قرب كمال مطلق نيست، مورد ارزيابى و توجه قرار مى‌گيرد.

از سوى ديگر، اسلام، مسير وصول به اين مقصد نهايى را در قالب احكام نورانى اسلام در اختيار انسان قرار مى‌دهد و به جامعه بشرى ابلاغ مى‌كند كه مسير عبوديت و اطاعت در برابر فرامين الهى، تنها راه نيل به سعادت و لذّت ابدى است، تا با سلوك در چنين چارچوب مشخصّى، فضاى هم‌زيستى خويش را به گونه‌اى مديريّت كنند كه در مسير كسب كمالات روحى، به حياتى طيّبه مبدّل گردد و در پرتو چنين زندگى مباركى، قابليّت راه‌يابى به آن مقصد ارج‌مند را حاصل كند.

از جانب سوم نيز اسلام، راجع به شيوه حركت در اين راه، جامعه انسانى را مأمور استفاده از انديشه و تعقل مى‌كند، تا از يك طرف ابهام‌هاى نظرى و فلسفى خويش را عالمانه حلّ كند و دقايق اصول اعتقادى خويش را با استمداد از معلّمان وحى بشناسد و در نتيجه در مسير عبوديت گام‌ها را استوار برداشته، و تحت تأثير هجمه‌هاى شياطين واقع نشود و از سوى ديگر در پياده نمودن منويّات اسلام در ابعاد سياسى‌

[1] -« خداوند مى‌گويد: امروز روزى است كه راستى راست‌گويان، به آنها سود مى‌بخشد. براى آنها باغ‌هايى از بهشت است كه نهرها از زير درختان آن مى‌گذرد و تا ابد جاودانه در آن مى‌مانند؛ هم خداوند از آنها خشنود است و هم آنها از خداوند خشنودند؛ اين رستگارى بزرگ است». مائده، آيه 119.

[2] -« يقينا پرهيزگاران در باغ‌ها و نهرهاى بهشتى جاى دارند؛ در جاى‌گاه صدق نزد خداوند مالك مقتدر». قمر، آيه 54- 55.