مى‌زنيم» يعنى كلاشينكف را طرف موشك قاره‌پيما مى‌گيريم! امروز امريكا تو دهنى خورد. اين تو دهنىِ اسلام بود؛ الله‌اكبر، الله‌اكبر. بسيارى از شما به ياد نداريد؛ شب اوّلِ محرم در تهران، فرياد الله‌اكبر، پشت دربار، پشت رژيم فاسد و نخست‌وزير و دولتش و همچنين پشت امريكا را لرزاند. بنده در مشهد بودم. يكى از برادران ما از تهران تلفن كرد و گفت: صداى الله‌اكبر بلند شده است. منتظر بوديم. گوشى تلفن را طرف پنجره‌ى اتاق برد و من در مشهد صداى الله‌اكبر تهرانى‌ها را شنيدم. با خودم گفتم: كار تمام شد. بسيارى از الله‌اكبر نمى‌ترسيدند. دو نفر به الله‌اكبر اهميت مى‌دادند؛ كسى كه الله‌اكبر را مى‌شناخت و كسى كه فساد خود را مى‌شناخت. كسى كه خود فاسد، پوچ و پوشالى است و رگ و ريشه‌اى در خاك ندارد، تا تبر الله‌اكبر بلند مى‌شود، بنا مى‌كند به لرزيدن!

شروع فروپاشى بلوك شرق‌

آن روز در تهران، صداى الله‌اكبر بلند شد، امروز هم صداى الله‌اكبر در فضاى امريكا بلند شد. اين صدا از آنِ چه كسانى بود؟ به قول آنها از حزب‌اللّهى‌ها و بسيجى‌ها بود؟ نه، صداى شهروندان امريكايى بود. اگر نظامى كه زمام حكومت چنين مردمى را در دست دارد، نفهميد در مقابل واقعيتِ دشوار بى‌ايمانى چه كند، سزايى كه طبيعت برايش در نظر مى‌گيرد همين است. شايد بسيارى از شما ندانيد كه سرآغاز فروريزىِ رژيم ماركسيستى در بلوك شرق- يعنى تقريباً در نصف دنيا- از حركتى معنوى در لهستان بود. پليسِ دولت كمونيست لهستان، اجازه نمى‌داد مردم به كليسا بروند. جنبش همبستگى در آن روزها، قبل از سال پنجاه و هفت شكل گرفت و به صورت يك نهضت زيرزمينى شروع به فعّاليت كرد. اين جنبش، بعدها رسمى شد و دولت لهستان، بالاجبار جنبش همبستگى را به رسميت شناخت. آنها مى‌خواستند در لهستان به كليسا بروند و دولت اجازه نمى‌داد. البته آن روزها تفسيرها اين بود كه پيروزى انقلاب اسلامى در ايران، حركت مذهبى مسيحى را در لهستان تقويت كرده و حركت، چنين منشأيى داشته است. اين اتّفاق، اوّل در لهستان، بعد در بعضى كشورهاى ديگر اروپاى شرقى و بعد در مهد دولت سوسياليستىِ اتحاد جماهير شوروى رخ داد و در نهايت شاهد بوديد كه به كجا ختم شد.

كهنه‌تر از كهنه‌ترى مى‌رسد