جوان، محور همه‌ى خوبى‌ها

جوان، محور همه‌ى خوبى‌هايى است كه خداى متعال در وجود انسان قرار داده است. جوانى از بزرگترين نعمتهاست. بى‌خود نيست كه خداى متعال در روز قيامت، نمى‌گذارد هيچ بنده‌اى قدم از قدم بردارد؛ مگر اينكه به چند سؤال پاسخ دهد. يكى از سؤالها اين است: سرمايه‌ى جوانى را چگونه و كجا خرج كردى؟ اين سؤال به خاطر ارزش والاى جوانى است؛ چون محور و مركز همه‌ى خوبى‌هاست. جوانى، مصبّ همه‌ى خوبى‌ها در وجود شماست. با جوانى مى‌توانيد به اوج نيكى‌ها پرواز كنيد و بالاترين قدرتهاى معنوى را مانند قدرتهاى مادّى به دست آوريد. من به جرأت مى‌گويم كه مى‌توانيد! جوان با اين ثروت عظيم، به دنبال سرچشمه‌اى مى‌گردد كه انديشه و خرد او و نيز عاطفه و احساسش را سيراب كند. البته اگر چنين جوانى، انديشمند باشد به نتيجه خواهد رسيد. جوانان دانشجوى ما اين‌گونه‌اند.

جايگاه منطقى بسيج‌

بسيج دانشجويى از اوّلين روز شكل‌گيرى خود، جايگاهى كاملا منطقى، حساب شده و مستدل داشته است. جوانان عزيز؛ پسران، دختران و دانشجويان! اين كشور متعلّق به شماست و آينده‌ى خوب يا بدش هم به شما بستگى دارد. اگر در نظامى زندگى مى‌كرديد كه جسم بيمار، ناتوان و حقير يك ملت و يك كشور را به شما تحويل مى‌داد تا آن را اداره كنيد، مسلماً احساس سرشكستگى مى‌كرديد و حق هم با شما بود. در دوران رژيمهاى فاسد كه هيچ استدلالى پشت سرشان نبود، اگر كسى سؤال مى‌كرد كه چرا فلان آقا بايد بر يك ملت حكومت كند، دليلى براى ارائه نداشتند. تنها دليلشان اين بود كه فلانى قلدر و ديكتاتور و زد و بندچى است و چون در برابر قدرت فائقه انگليس، تسليم است، پس بايد بر سركار بيايد و در اين كشور، بر آحاد ملت حكومت كند! هيچ دليل ديگرى وجود نداشت. در آن زمان كه كشور، وابسته و دولت، فاسد بود، آدمها به‌شدّت حقير بودند و از لحاظ معنوى، فكر، سواد، معرفت و آرمانهاى انسانى، كاملا تهيدست مى‌نمودند. هيچ احساس عزّت و شخصيتى در آنها نبود كه وادارشان كند در مقابل تحميل قدرتهاى بيگانه بايستند. اگر روزى هم مى‌خواستند خودشان را از زير بار يك قدرت خارجى نجات دهند، بايد به قدرت خارجىِ ديگرى روى مى‌آوردند. آنها مانند انسانهاى بى‌ريشه و بى‌سرپرست، هميشه به دنبال كسى يا قدرتى مى‌گشتند تا در سايه‌اش زندگى كنند. آن روزى هم كه مى‌خواستند به‌