كنيد. يكى از عواملى كه مى‌تواند اين مهم را در شما تأمين كند، نماز و ذكر و توجه و توسل به پروردگار است؛ كه من بارها روى آن تأكيد كرده‌ام. اينها شما را با خدا مأنوس خواهد كرد. آن وقت دانش شما، هم براى خودتان و هم براى بشريت، مفيد خواهد بود.

طاغوتيان در دانشگاه‌

بعضى افراد خيال مى‌كنند دانشجو به مجرد اينكه وارد دانشگاه شد، ديگر بايد دين را ببوسد و كنار بگذارد. خير! اين طرزِ فكر، مربوط به دورانِ طاغوت بود. آنها اساساً محيط دانشگاه‌ها را محيطى ضددينى و غيردينى كردند؛ و بر اين كار، اصرار و تعمّد داشتند. من در گزارش مذاكرات يكى از عمّال رژيم منحوس پهلوى خواندم كه يكى از مهره‌هاى رژيم پهلوى، كه ظاهراًوزير فرهنگى، چيزى بوده است، مى‌گويد: «شما چرا براى دانشجوى درسخوان، در فلان‌بخش يا در بورسيه و يا در خوابگاه، امتياز قائل مى‌شويد؟» مى‌گويد: «هيچ امتيازى قائل نشويد. چون اين جوان دانشجويى كه اهل مطالعه و درسخوان است، اسباب زحمت دستگاه خواهد شد.» آن‌وقت سفارش كرده است كه «به سراغ جوانهاى بى‌بندوبار و ولنگار برويد.»

نكات اساسى شخصيت دانشجو

سياستهاىِ آموزشىِ رژيمِ گذشته، اينها بود. مى‌خواستند جوانها را به ولنگارى، بى‌اعتنايى، فساد و فحشا و سرگرمى‌هاى جنسى بكشانند، تا آنها به فكر شناختن سردمداران نيفتند، و برايشان خطرى به‌وجود نياورند. لذا، مى‌خواستند دانشگاه‌ها غيردينى و ضد دينى باشد. اين طرز فكرها و مسائل، مربوط به ديروز بود. اما امروز، آن‌طور نيست. در روزگار ما (پس از پيروزى انقلاب) بعضى از بهترين كارهاىِ انقلابى، از دانشگاه‌ها شروع شد. بعضى از بهترين شعارهاى انقلابى، از دانشگاه‌ها به گوش رسيد؛ و در بسيارى از نقاطِ عطفِ تاريخ انقلاب، دانشجويان پيشرو بودند. بنابراين، دانشگاه محيط دين است؛ و مى‌تواند محيط دين، باشد. پس، كوشش كنيد. اين هم نكته‌ى دوم. نكته‌ى اوّل، «تحصيل علم» شد. نكته‌ى دوم «تحصيل ايمان مذهبى و تعبّد و پايبندى به اخلاق اسلامى و تزكيه نفسانى». و نكته‌ى سوم، «آگاهى سياسى» است.