هراس دشمن‌

آگاهى سياسى، از جمله مسائلى است كه رژيمهايى مثل رژيم منحوس پهلوى، از آن واهمه داشتند؛ و از اينكه دانشجويان به سراغ مباحث و آگاهى‌هاى سياسى بروند، مى‌هراسيدند. لذا، نمى‌گذاشتند اين امر تحقق بپذيرد. اما براى دانشجو، يكى از سه واجب، همين است.

فضاى سياسى‌

من يك وقت گفتم كه محيط دانشگاه، بايد محيط سياسى باشد. محيط سياسى يعنى چه؟ يعنى درس نخوانند و شعار سياسى بدهند؟ «يعنى زنده‌باد»، «مرده‌باد» بگويند، و بگويند فلان رئيس دانشگاه را نمى‌خواهيم، فلان كس را نمى‌خواهيم، فلان چيز را نمى‌خواهيم، فلان چيز را مى‌خواهيم؟! معنايش اين است؟! خير! «محيط دانشگاهْ سياسى باشد»، يعنى اينكه دانشجو، از مباحث جهانى و از آنچه كه در جهان و در كشور خودش مى‌گذرد، آگاه، و نسبت به آنها داراى بينش داشته باشد. در غير اين‌صورت، ممكن است يك نفر به حدّ اعلاى علم هم برسد و خيلى هم متدين باشد، اما دشمن بيايد و به قيمت بسيار ارزانى او را بخرد و زير بال خودش بگيرد.

ما در گذشته، چنين مواردى داشته‌ايم. در دوران رژيم طاغوت، اساتيدى متخصّص و متدين داشتيم؛ اما چون فهم سياسى نداشتند، به راحتى در اختيار هدفهاى آن رژيم قرار مى‌گرفتند، بى آنكه خودشان بدانند. آن‌وقت دانشجويان را هم به سمتى مى‌كشاندند كه آن رژيم مى‌خواست. كسانى داشتيم كه عالم و متدين بودند؛ اما نداشتن فهم و آگاهى و شعور سياسى، موجب شد كه جزو مهره‌هاى همان رژيم فاسد و ضدّ دينْ قلمداد شوند. پس، دانشجو بايد آگاهى و فهم سياسى داشته باشد، و به مباحث سياسى و آنچه كه در جهان مى‌گذرد، دانا باشد.

دولت مردمى‌

امروز جمهورى اسلامى، از يك دولتِ مردمىِ صددرصد وابسته به مردم خودش برخوردار است. اين دولتْ به چه كارى مشغول است؟ در مسائل سياسى دنيا، كجاى كار است؟ هدفها و اقداماتش چيست و