ديديد رئيس جمهور ما كه به اين چند كشور رفت، مردم كشورهايى كه روى آنها هشتاد سال كار شده بود تا اسلام را به فراموشى بسپارند، آمدند و از رئيس جمهورى اسلامى ايران را مثل يك عزيز و يك محبوبى استقبال كردند. به خاطر چيست؟ از اسم افراد خوششان مى‌آيد؟ از خصوص آدمها خوششان مى‌آيد؟ نه آقا! به خاطر اسلام است. به خاطر اين است كه اين ملت، مسلمان است؛ رئيس اين ملت مسلمان را دوست مى‌دارند. به خاطر جمهورى اسلامى است. اين وضع بين‌المللى ماست.

بندگان بى‌نياز شجاع‌

البته در جاهاى ديگر هم همين‌طور است. ما هر جاى دنيا كه رفتيم، همين‌جور بود؛ اين را بدانيد. وضع بين‌المللى ما آن است، وضع داخلى ما اين است، وضع معنوى ما هم اين است. امكانات اين كشور اين است. اين ملت دست به دست هم بدهند كشور خودشان را با قدرت بسازند. ما احتياجى به كسى نداريم. ما از كسى نمى‌ترسيم. نخواهند بى‌خود ما را مجبور كنند، در رودربايستى و فشار و اينها قرار دهند كه آقا، حالا نمى‌شود، بالاخره امريكاست، چه كارى مى‌شود كرد!

اين حرفها يعنى چه؟ بگذار آنها با خودشان فكر كنند، بگويند اين ايران است، با او كارى نمى‌شود كرد، بايد يك جورى با او كنار آمد. و بحمدالله به فضل الهى همين هم شده است و تا وقتى كه توجهات ولى‌عصر (ارواحنا فداه) به شما ملت هست- كه ان‌شاءالله اين توجهات هميشه باشد- بدانيد كه كسى نمى‌تواند هيچ آسيبى به شما برساند.

اميدوارم ان‌شاءالله جوانهاى ما، دانشجوهاى ما، دانش‌آموزان ما، مردم ما، عزيزان ما موفق باشند؛ بخصوص جمعى از برادران لبنانى كه شنيدم اينجا هستند- بستگان شهداى همين حادثه‌ى اخير كه متأسفانه اين هم يك فاجعه بود پيش آمد- خداوند ان‌شاءالله آن شهدا را هم با اوليائشان محشور كند و خداوند اينها را حفظ كند و ملت لبنان و ملت فلسطين را نجات بدهد و شما عزيزان را هميشه موفق و مؤيد بدارد.

والسّلام عليكم و رحمه الله‌