كه امروز، اين را از روى تجربه هم قبول كرديم؛ تجربه هم همين را نشان مى‌دهد. اگر شيطان ضعيف نبود، جمهورى اسلامى را تحمل نمى‌كرد. ببينيد چقدر با جمهورى اسلامى دشمنند؟ ببينيد عليه جمهورى اسلامى كه حرف مى‌زنند، «قد بددت البغضاء من افواههم»[1]!

اين رئيس جمهور امريكا را ببينيد، آن وزير امور خارجه‌ى بدشكلش را ببينيد، راجع به جمهورى اسلامى كه حرف مى‌زنند، نفرت و بغضاء و دشمنى ملت ايران و جمهورى اسلامى از سر و صورتشان مى‌بارد! خوب، چرا با اين همه نفرت نمى‌توانند هيچ غلطى بكنند؟ چرا؟ علت چيست؟ چه دليلى دارد؟ چه كسى شما را نگه داشته و مانع از ضربه زدن آنها شده است؟ چه چيزى مانع شده است از اينكه محاصره‌ى اقتصادى كامل و تام و تمامى بكنند و به تعبير خودشان، پدر ملت ايران را دربياورند- كه بعضى از اين آدمهاى ساده‌لوح ضعيف‌النفس هم همين‌ها را تكرار مى‌كنند كه آقا پدر ملت ايران را دربياورند!

قدرت ملت‌

غلط مى‌كنند! مگر مى‌توانند پدر ملت ايران را دربياورند؟ اينها كسانى هستند كه ملت ايران پدرشان را درآورده است! پس نمى‌توانند. بنابراين ضعف دارند، آن چنان قدرتى ندراند. البته شرطش اين است كه ملت ايران، همين‌طور كه بحمدالله تا امروز در صحنه بوده، در صحنه باشد، شرطش اين است كه خناسها و وسواسها در بين مردم نيفتند و دل مردم را خالى كنند كه آقا چنين شد، آقا چنان شد! آقا مى‌زنند، آقا مى‌برند، نه آقا اين حرفها چيست؟

ايران، قلب مدنيت دنيا

ما كه فلان كشور دو سه ميليونى فلان گوشه‌ى آفريقا نيستيم كه بتوانند هر غلطى دلشان خواست با ما بكنند، ما يك ملت قوى، مستحكم و در مركز مدنيت تاريخى دنيا، و امروز هم در سر چهارراه مهمى از چهارراه‌هاى جهانى هستيم. خدا ما را اين‌طور قرار داده ديگر، چه كار كنيم؟ بحمدالله هم شصت ميليون جمعيتيم. مردمان ما هم مردم شجاعى هستند، مردم قويى هستند. آن جنگ تحميلى كاملا روشن است. خوشبختانه ملتهاى دور و بر ما هم همه نسبت به ملت ما همين احساس را دارند.

[1] - آل‌عمران: 118.