غربى ازجمله بى. بى. سى، سى. ان. ان و به‌ويژه يورو نيوز، نقش بارزى در تصوير چهره مطلوب از يوشچنكو و چهره نامطلوب از يانوكوويچ داشتند و كانال پنج تلويزيون اوكراين و سايت‌هاى اينترنتى، جنگ روانى گسترده‌اى به راه انداخته بودند.

در مقابل، با توجه به اهميت راهبردى اوكراين براى روسيه و نيازهاى اين كشور به مازاد توليدات كشاورزى اوكراين، و استقرار صنايع نظامى و هوافضاى شوروى سابق در اين كشور و نياز روسيه به آنها، روس‌ها به دفاع از يانوكوويچ پرداخته به او كمك نمودند.[1] ازجمله پوتين رئيس‌جمهور روسيه دوبار براى اعلام حمايت از يانوكوويچ به كِيِف رفت و مبلغ درخور توجهى نيز به وى كمك نمود.[2]

سه. انقلاب لاله‌اى قرقيزستان‌

در مرحله نخست انتخابات شوراهاى محلى و استانى قرقيزستان كه در اكتبر 2004 م برگزار شد، حزب برمت وابسته به دختر عسگر آقايف، رئيس‌جمهور، 60% آرا را به‌دست آورد. در اين شرايط، با توجه به عملكردهاى گذشته حكومت و برنامه‌هاى سياسى آينده آن، جنوبى‌هاى كشور احساس كردند كه با تشكيل پارلمان آينده، از دايره قدرت دور خواهند ماند.

در اين زمان دو مخالف آقايف (كولوف، وزير امنيت پيشين از اهالى شمال و باقى‌اف، نماينده پارلمان از جنوب كه هردو بركنار شده بودند) با يكديگر متحد شده، همراه با 50 هزار نفر از طرف‌داران خانم اتونبايا[3] (هوادار «جنبش آتايورت» به معنى سرزمين پدرى) در ژانويه 2005 م درحالى‌كه پارچه‌هاى نارنجى و قرمز به‌دست داشتند، مقابل پارلمان به اعتراض‌پرداختند.[4]

با اعلام نتايج دور نخست انتخابات پارلمانى در فوريه 2005 م و متهم شدن دولت به‌

[1].Orange Revolution in Ukrain .

[2].Nano Wirmo ,"The Orange Revolution in Ukrain ".

[3]. وى ديپلمات باتجربه دوران شوروى سابق كه دوبار وزيرخارجه قرقيزستان شد و صلاحيتش براى شركت در انتخابات پارلمانى رد شده بود.

[4]. شجاعى،« انقلاب لاله‌اى قرقيزستان»، فصلنامه مطالعات آسياى مركزى و قفقاز، ش 49، ص 38.